Abstract:
احساس حضور مولفه ای تاثیر گذار و تعیین کننده در مشارکت یادگیرنده در آموزش غیرحضوری است. پژوهش حاضر به منظور بررسی میزان احساس حضور دانش آموزان در آموزش های غیرحضوری نیمسال دوم سال تحصیلی 99-98 اجرا شده است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع علی- مقایسهای است. جامعه آماری، کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر بیرجند در سال تحصیلی 1399-1398 که از اسفند ماه آموزش غیرحضوری را تجربه کردند. از این بین ، تعداد 380 دانش آموز به روش نمونه گیری در دسترس، به عنوان نمونه در پژوهش مشارکت داشتند. برای سنجش احساس حضور دانش آموزان از پرسشنامه احساس حضور ایگروب استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که دانش آموزان در آموزش غیرحضوری، دارای احساس حضور بالاتر از متوسط می باشند. علاوه بر این، میانگین احساس حضور در هر سه مولفه حضور در مکان، واقعی بودن و مشارکت گروه استفاده کننده از اپلیکیشن شاد بالاتر از میانگین گروه استفاده کننده از شبکه آموزش بوده است و این تفاوت در مولفه مشارکت، به لحاظ آماری معنا دار بود (p<0.05). در پایان پیشنهاد می شود زیر ساخت های لازم برای ارتقا برنامه شاد ایجاد گردد و به مولفه های احساس حضور، در آموزش و طراحی برنامه ها توجه ویژه صورت گیرد.
The feeling of presence is an influential and decisive component in the learner's participation in distance learning. The present study was conducted to investigate the level of students' presence in distance learning in the second semester of the 99-98 academic year. The research method is descriptive and causal-comparative. The statistical population is all primary school students in Birjand in the academic year 1399-1398 who have experienced distance learning since March. Among them, 380 students participated in the research by available sampling method. Igrob's presence questionnaire was used to assess students' sense of presence. The results showed that students have a higher than average sense of presence in distance education. In addition, the mean of presence in all three components of presence, location and participation of the group using the happy application was higher than the average of the group using the education network, and this difference in the component of participation was statistically significant ( p <0.05). In the end, it is suggested the necessary infrastructure to create a happy program be created and special attention be paid to the components of the feeling of presence in training and program design.
Machine summary:
بررسي ميزان احساس حضور دانش آموزان در آموزش هاي غيرحضوري (برنامه شاد و شبکه آموزش ) نيمسال دوم سال تحصيلي ٩٩-٩٨ محمد اکبري بورنگ ١، محمدعلي رستمي نژاد٢، عصمت محمدزاده ، محمد محمودي بورنگ ٤ 3 دريافت :٩٩/٥/٢١ پذيرش :١٤٠٠/٢/٧ چکيده احساس حضور مولفه اي تاثير گذار و تعيين کننده در مشارکت يادگيرنده در آموزش غيرحضوري است .
علاوه بر اين ، ميانگين احساس حضور در هر سه مولفه حضور در مکان ، واقعي بودن و مشارکت گروه استفاده کننده از برنامه شاد بالاتر از ميانگين گروه استفاده کننده از شبکه آموزش بوده است و اين تفاوت در مولفه مشارکت ، به لحاظ آماري معنا دار بود (٠٠٥>p).
براکن ١٤ (٢٠٠٥) نشان داد که تماشاي تلويزيون با وضوح بالا با احساس بالاتر از حضور 1 Mansour, El-Said & Bennett 2 IJsselsteijn at all 3 Kim, & Song 4 Biocca, Harms & Gregg 5 Kırcaburun & Griffiths 6 Han, Min & Lee 7 Swan 8 Slater & Wilbur 9 Biocca, Harms & Burgoon 10 Ling at all 11 Gao, Liu & Li 12 Choi & Lim 13 Lombard & Ditton 14Bracken فضايي همراه است و اينکه احساس بالاتر حضور فضايي از تاثير عاطفي بالاتر با رسانه هاي مصرفي تاثير مثبت دارد.
نتايج به دست آمده با يافته هاي پژوهش اکبري بورنگ (١٣٩٤) که نشان داد دانشجويان ايراني در دوره هاي آموزش الکترونيکي، احساس حضور بالاتر از متوسط داشته اند، همسو بوده است .