Abstract:
شهر پدیده ای پویا و سامانه ای باز است که در گذر زمان در حال تحول و تغییر است . مجموعه ای از عناصر انسانی و عوامل
مصنوعی در ایجاد این پویایی و تحول موثرند. مداخله و سیاست گذاریهای فرآیندهای توسعه شهری در چارچوب این نظام
پویا، الگوی برنامه ریزی و طراحی ویژه و منطبق با شرایط خود را میطلبد. این امر شالوده اساسی تغییر در اندیشه و طرح های
توسعه شهری را در دهه های اخیر تشکیل میدهد. شهرسازی فرانسه به عنوان یکی از مهم ترین مراجع شهرسازی جهان خود
فراز و نشیب هایی را از سر گذرانده است شاید این درست به همین دلیل باشد که فرانسه خاستگاه بسیاری از تفکرات نظریه
پردازیها و ایده های گاه متناقض در زمینه معماری و شهرسازی بوده است ، آغاز رسمی شهرسازی در فرانسه به عنوان ابزاری
دوگانه برای مهار شهر و برای زیباسازی به قبل از پیدایش واژه شهرسازی باز میگردد و این مهم با جنبش های مدرنیستی از
یک سو و حضور دائمی قانون از سوی دیگر ادامه مییابد. تجربه اجرای طرح های توسعه شهری در فرانسه چه در بافت های
موجود و چه در قالب برنامه ها و پروژه های آتی در نظام شهرسازی این کشور، نشان داده است که برنامه های مزبور در خلق
فضاهای شهری واجد کیفیت مطلوب با توفیق چندانی روبه رو نبوده است و نیازمند به کارگیری رویکردهای کارآمدتری در زمینه شهرسازی و توسعه شهری است .
Machine summary:
ضرورت اين رويکرد بيشتر از آن جهت است که در طرح هاي توسعه شهري در سطوح مختلف برنامه ريزي، بايد به کيفيت محيط مصنوع در فرآيند برنامه ريزي شهري توجه بيشتري شود.
برنامه ريزي شهري، فرآيندهاي ذهني و عملي يکسري تصميم هاي سنجيده در امور شهري است که با رعايت قيودات خاص خود شيوه و شکل رابطه انسان را با محيط شهري در قالبي بهينه طراحي و طبقه بندي ميکند (رهنمايي و شاه حسيني، ١٣٨٩).
٤- نظام شهري کشور فرانسه ٤-١- تحول ديدگاه آمايش سرزمين در فرانسه در فرانسه در چهارچوب فعاليت هاي دولت ، برنامه ريزي به معناي برنامه ريزي، توسعه اقتصادي- اجتماعي و فرهنگي است .
٤-٢- تحول در نظام شهرسازي فرانسه از تعامل دو دانش متفاوت ولي مرتبط با يکديگر که يکي برنامه ريزي شهري و ديگري طراحي شهري است ، شکل گرفته ، اين دو حوزه از دانش شهرسازي در اثر کنش و واکنش متقابل ، دچار تحول و تکامل زيادي شده است .
در طرح هاي توسعه شهري که در دهه هاي اخير تهيه شده اند بيشتر به موضوع کيفيت محيط پرداخته شده و لزوم توجه به آن در نظام برنامه ريزي مورد توجه واقع شده است .
برنامه ريزي راهبردي نيز از دهه ١٩٨٠ به بعد در نظام شهرسازي مطرح و متناسب با آن براي برنامه ريزي و طراحي شهري راهبردي تعاريفي ارايه شد که چشم اندازها، اهداف کلان ، راهبردها، سياست ها و برنامه هاي اجرايي براي تحقق اهداف مورد نظر در اين نوع از برنامه ريزي تدوين ميشود (براتي و سرداري، ١٣٨٨) و (گلکار، ١٣٨٤).