Abstract:
منطقه خاورمیانه در حال حاضر با چالشهای زیستمحیطی عمدهای مثل خشکسالی و تنش آبی، آلودگی هوا، بیانزایی و جنگلزدایی و از بین رفتن تنوع زیستی رنج میبرد. این منطقه از بسیاری جهات در میان آسیبپذیرترین مناطق جهان در برابر تأثیرات بالقوه تغییرات آبوهوایی و بلایای طبیعی است. چالشهای زیستمحیطی ممکن است فشارهای اجتماعی، زیستمحیطی و اقتصادی موجود بر بخشهای مختلف مانند آب، کشاورزی، زیرساختها، بهداشت و گردشگری را تشدید کند و بهطور قابلتوجهی مانع تلاشها برای دستیابی اهداف توسعه پایدار در این کشورها شود. ازآنجاییکه تأثیرات ناشی از چالشهای زیستمحیطی مرزهای کشور را به رسمیت نمیشناسد، رسیدگی به آنها مستلزم همکاریهای بینالمللی است. هدف مقاله تأکید بر رژیمهای حکمرانی منطقهای بهعنوان یکی از کارآمدترین راهحلهای غلبه بر چالشهای محیط زیستی است. سؤال این است که با توجه به وضعیت بحرانی محیطزیست در منطقه غرب آسیا، نقش حکمرانی منطقهای در پیشبرد گذار بهسوی توسعه پایدار چگونه خواهد بود؟ یافتههای پـژوهش این است که با توجه به اینکه برخی از کشورهای غرب آسیا دارای جغرافیا و منابع طبیعی مشترک و بهطورکلی اکوسیستم مشترکی هستند، میتوانند از حکمرانی و همکاری منطقهای بهویژه در زمینههای هماهنگی سیاستها و تعیین دستور کار، تحقیق و تبادل دانش و اطلاعات، کمکهای فنی و ظرفیتسازی و استفاده از اهرم مالی در تحقق توسعه پایدار بهره ببرند. روش مورداستفاده در مقاله از نوع کیفی و مبتنی بر دیدهبانی در آیندهپژوهی بوده است.
The Middle East is currently suffering from major environmental challenges such as drought and water stress, air pollution, deforestation and biodiversity and biodiversity loss. In many ways, this region is among the most vulnerable in the world to the potential effects of climate change and natural disasters. Environmental challenges may exacerbate existing social, environmental and economic pressures on sectors such as water, agriculture, infrastructure, health and tourism, and significantly impede efforts to achieve sustainable development goals in these countries. Since the impacts of environmental challenges do not recognize the country's borders, addressing them should also involve international cooperation. Considering the critical environmental conditions in the Middle East, how will the transition to sustainable development in the region be realized? The main idea of the article is that by advancing regional governance and cooperation, countries can tackle with the challenge of environmental change and achieve sustainable development. The aim of the article is to emphasize regional governance regimes as one of the most efficient solutions to overcome environmental challenges. The question is what will be the role of regional governance in advancing the transition towards sustainable development? The research findings are that considering that some West Asian countries have a common geography and natural resources and a common ecosystem, they can benefit from regional governance and cooperation, especially in the fields of policy coordination, agenda setting, technical assistance and capacity building and the use of financial leverage in the realization of sustainable development. The method was qualitative and based on Horizon scanning in future research.
Machine summary:
مقالۀ حاضر در صـدد پاسـخ بـه ايـن سؤال است که با توجه به وضعيت بحراني محيط زيست در منطقۀ غرب آسيا، نقش حکمراني منطقه اي در پيشبرد گذار به سوي توسعۀ پايدار چگونه خواهد بود؟ طبق يافته هاي پـژوهش ، با توجه بـه اينکـه برخـي از کشـورهاي غرب آسيا داراي جغرافيا و منابع طبيعي مشترک و به طور کلي اکوسيستم مشترکي هستند، مي توانند از حکمراني و همکاري منطقه اي به ويژه در زمينه هاي هماهنگي سياست ها و تعيين دستور کار، تحقيق و تبادل دانش و اطلاعـات ، کمک هاي فني و ظرفيت سازي و استفاده از اهرم مالي در تحقق توسعۀ پايدار بهـره ببرنـد.
اين تغييـر کـه شـامل تلاش هايي براي تقويت مديريت غيرمتمرکز است ، به فعال سازي منـاطق بـه منظـور ارتقـاي نوآوري در محيط رقابتي بين المللي و ايجاد مزيت هاي رقابتي کمک مي کند که نتايج مثبـت اقتصادي ، زيست محيطي و اجتماعي به همراه دارد؛ بنابراين ، نوآوري نقش کليدي در توسعۀ منطقه اي ايفا ميکند؛ زيرا به تقويت ارتباط بين فناوري ، کنشـگران خصوصـي و مؤسسـات 1 sustainability 2 Harris 3 Goodwin منطقه اي، با تمرکز بر تـرويج فنـاوريهـاي جديـد و توسـعۀ مهـارت هـاي مربـوط کمـک ميکند(مورگان ١، ٢٠٠٧: ١٥٣).
The Regional Organization for the Protection of Marine Environment (ROPME) توافق نامۀ حقوقي بين کشورهاي خليج فارس ، يعني پيمان منطقه اي کويت براي همکاري در حفاظت از محيط زيست دريايي در برابر آلودگي (پيمان کويت ) ايجاد شد.
htm Saab, Najib and Abdul-Karim Sadik, eds (2016), Sustainable Development in a Changing Arab Climate.