Abstract:
از زمان خروج بریتانیا از خلیج فارس در دهه 1970، ایالات متحده در فضای جنگ سرد به عنوان . یکی از دو ابرقدرت جهانی نقش ویزه ای در شکل گیری ترتیبات امنیتی در خاورمیانه و بخصوص خلیج فارس داشته است. آنها برای تسلط بر منطقه و جلوگیری از انجام اقدامات علیه منافع خود مجبور بودند نظم امنیتی ویژه ای را بر منطقه حاکم کرده تا استراتژی نظامی خود را اجرا کنند .براین اساس، اهمیت خاص تنگه هرمز و خلیج فارس به واسطه ذخایری مهمی از جمله نفت و گاز اهمیت راهبردی است و ایران با طولانیترین خط ساحلی یکی از بازیگران اصلی در این حوزه محسوب میشود .نظر به اهمیت بالای خلیج فارس، عواملی به عنوان تهدید از جمله حضور قدرتهای فرامنطقهای چون آمریکا امنیت ملی جمهوری اسلامیایران را تهدید می کند. قدرتهای فرامنطقه ای به دنبال رفع نیازهای خود میباشند که ماهیت آن اقتصادی است اما بیشتر تفسیر امنیتی از آن را نشان میدهند. این مقاله درصدد پاسخ به این پرسش است که نقش محوری ایالات متحده آمریکا در منطقه خلیج فارس و تاثیر آن بر امنیت ملی ایران از سال 2003 تاکنون به چه صورت بوده است.
Since the withdrawal of Britain from the Persian Gulf in the 1970s, the United States in the Cold War atmosphere as One of the world's two superpowers has played a significant role in the formation of security arrangements in the Middle East and especially in the Persian Gulf. In order to dominate the region and prevent actions against their interests, they had to impose a special security order on the region in order to implement their military strategy. Therefore, the special importance of the Strait of Hormuz and the Persian Gulf due to important reserves such as oil and Gas is of strategic importance and Iran, with the longest coastline, is considered one of the main players in this field. Considering the high importance of the Persian Gulf, factors such as the presence of extra-regional powers such as the United States threaten the national security of the Islamic Republic of Iran. Trans-regional powers seek to meet their needs, which are economic in nature, but mostly show a security interpretation of it. This article tries to answer the question of what has been the central role of the United States of America in the Persian Gulf region and its impact on Iran's national security since 2003.
Machine summary:
بعد از حمله نظامی آمریکا در سال ٢٠٠٣ به عراق ، بسیاری از معادلات وضع موجود به هم ریخت و یکی از مهم ترین ریشه های تنش ، نا امنی و بی اعتمادی در سطح منطقه ، حضور نیروهای خارجی و در رأس آنها نیروهای آمریکایی بود به عبارتی، حضور نیروهای آمریکایی در اطراف مرزهای ملی ایران با اهداف و راهبردهای خاص ، مهم ترین عامل مؤثر به شکل گیری معمای جدید امنیتی این کشور است .
به دلیل آنکه کشورهای حاشیه خلیج فارس دارای دیدگاه های متفاوتی درباره مسئله امنیت دراین منطقه هستند و با در نظر گرفتن شرایط نوین جهانی و پیروزی اجمالی ایالات متحده و متحدانش در جنگ دوم خلیج فارس در سال ١٩٩١، و در پی حادثه ١١ سپتامبر آمریکا و حمله نظامی این کشور و متحدانش به افغانستان و عراق ، که موجب تقویت حضور نیروهای بیگانه درمنطقه شد، فرضیه این مقاله آن است که ایالات متحده آمریکا نقش محوری در منطقه خلیج فارس و تأثیر آن بر امنیت ملی ج .
نقش ارتباطی میان قاره ای و مجاورت با خلیج فارس و تنگه هرمز، که محل ترانزیت محموله های نفتی است ، بر اهمیت ایران در نظر ناظران خارجی افزوده ، به طوری که هرگونه تحول سیاسی در آن موجب برانگیخته شدن حساسیت های جهانی خواهد شد و از طرفی کشف ذخایر عظیم سوخت های فسیلی در خلیج فارس و اعماق خاک کشورهای منطقه و نیز احتیاج و نیاز ضروری جهان صنعتی به این منابع موجب تردد هر روزه تعداد زیادی شناور حامل مواد سوختی از خلیج فارس و تنگه هرمز شده است .
این نیاز متقابل باعث گردیده است که ایالات متحده آمریکا حضور نظامی خود در منطقه را از طریق افزایش همکاری با دیگر کشورهای عرب خلیج فارس تقویت می کند.