Abstract:
پژوهش حاضر با هدف شناخت و معرفی آسیب های حوزه تربیت دینی و ارائه راهبردها و راهکارهای مناسب از دیدگاه صاحب نظران حوزه علوم تربیتی اسلامی انجام شده است. پژوهش کیفی است و با شیوه تحلیل اسنادی و مصاحبه انجام شده است، با توجه به روش پژوهش، جامعه پژوهش در بخش اول شامل تمامی مدارک، منابع و اسناد مرتبط با موضوع مورد بررسی می باشد. در بخش دوم هم حجم نمونه شامل ده نفر از صاحب نظران حوزه علوم دینی و علوم تربیتی بود و با مصاحبه با این ده نفر اشباع نظری داده ها حاصل شد. از آن جا که در بخش اول پژوهش همه منابع و مراجع موجود فیش برداری و در راستای هدف پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است، نمونه گیری انجام نشده و همه منابع و مراجع در دسترس مذکور مورد بررسی و تحلیل واقع شده است و از فرم های فیش برداری به منظور گردآوری نتایج مطالعات مرتبط استفاده شده است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که مشخص نبودن ساحت های تربیت دینی، اشتباه گرفتن اطلاعات دینی به جای تربیت دینی، تضاد میان خانواده و مدرسه در امور دینی مهمترین آسیب ها بودند. همچنین یافته ها در بخش راهکارهای این پژوهش حاکی از آن است که متناسب سازی آموزش های دینی با نیازهای روحی و روانی متربیان و قابل فهم و درک برای آن ها؛ ترویج رویکرد عقل ورزی، توجه به تفاوت های فردی در برنامه ریزی تربیت دینی؛ و..، می تواند زمینه برون رفت از آسیب ها را فراهم سازد.
The aim of this study was to identify and introduce the harms in the field of religious education and to present appropriate strategies and solutions from the perspective of experts in the field of Islamic educational sciences. The research is qualitative and has been done by the method of documentary analysis and interview. According to the research method, the research community in the first part includes all documents, sources and documents related to the subject under study. In the second part, the sample size included ten experts in the field of religious sciences and educational sciences, and by interviewing these ten people, theoretical data saturation was obtained. Since in the first part of the research, all available sources and references have been taken and used in line with the purpose of the research, sampling has not been done and available sources and references have been examined and analyzed and from the fish forms. Vectorization has been used to collect the results of related studies The results of the study indicate that the lack of clear areas of religious education, confusing religious information instead of religious education, conflict between family and school in religious affairs were the most important harms. Also, the findings in the solutions section of this study indicate that the adaptation of religious education to the spiritual and psychological needs of educators and understandable to them; Promoting a rational approach, paying attention to individual differences in religious education planning; And .., can provide a way out of injuries.
Machine summary:
جدول ١- موانع و آسيب هاي تربيت ديني محور ١ محور ٢ محور ٣ عوامل مربوط به نظام آموزش و پرورش عوامل مربوط به خارج از نظام آموزش و عوامل فردي مربوط به نوجوانان و پرورش جوانان - مشخص نبودن ساحت هاي تربيت ديني - برداشت هاي ناصحيح و استفاده ابزاري از - مسايل و بحران هاي بلوغ - اشتباه گرفتن اطلاعات ديني به جاي تربيت دين - کنجکاوي و ايجاد ترديدهاي ديني - عدم هماهنگي والدين با يکديگر مذهبي (شهيدي، ١٣٦٨) - تضاد ميان خانواده و مدرسه در امور ديني - کم توجهي يا بيتوجهي خانواده ها به انجام - ناپختگي و بيتجربه گي- گرايش به - عدم اولويت همه جانبه تريبت ديني در نظام واجبات و ضروريات ديني الگوهاي غيرواقعي و ناصالح آموزش و پرورش متناسب با نظام جمهوري - ناکارآمدي کانون هاي ديني - عدم تشخيص نيازهاي واقعي از اسلامي - ناکارآمدي شيوه هاي تبليغ ديني غيرواقعي - عدم شناخت کافي معلمان از روحيات - عدم پاسخ گويي کامل به نيازها و مشکلات - عدم تعيين اولويت هاي برنامه هاي دانش آموزان نسل جوان تربيت ديني نوجوانان و جوانان - تفکيک ناخواسته ميان تعليم و تربيت - عدم تعادل بين ظاهر و باطن - سهل انگاري در انجام فرايض ديني - عدم نيازسنجي تربيت ديني در برنامه درسي - تهاجم فرهنگي (خوانساري، ١٣٨٠) - ضعف در برقراري روابط عاطفي و صميمانه - عدم توجه به تفاوت هاي فردي افراد اجتماع - ظاهرسازي و سهل انگاري توسط معلمان ديني با دانش آموزان - عدم پاسخ گويي لازم به پرسش هاي نوجوانان و جوانان (همت بناري، ١٣٨٠).