Abstract:
روزبهان بقلی عارفی جمالپرست است. موضوع اصلی این پژوهش بررسی و تحلیل مهم ترین ویژگیهای مشرب عرفانی او است و به طور دقیق بر یافتن پاسخ این پرسش متمرکز است که: روزبهان دربارهی رابطهی انسان با خداوند و هستی چگونه میاندیشد که منجر به تمرکز مشرب عرفانیاش بر «کشف و شهود»، «عشق» و «رجا» میشود؟ برای رسیدن به پاسخ با رویکردی محتوامحور و با تمرکز بر مفاهیم بنیادین «خدا»، «انسان» و «هستی» به تحلیل عبهرالعاشقین پرداختهایم. نتیجه پژوهش نشان می دهد که مشرب عرفانی او بر محور «ازلیت» شکل گرفته است. او به دو نوع تجلی ذاتی و فعلی معتقد است که اولی منجر به پدیدآمدن مفاهیم قدیم و دیگری منجر به پدیدآمدن حادث میشود. ازلیت در نگاه روزبهان با زیبایی و نور درک میشود و زیبایی حادث و قدیم رابطهای استعاری دارند. تمام وجوه این رابطه در اصطلاح «التباس» گرد آمدهاست. اما همین مفهوم نیز مبتنی بر ساحت «خیال» انسان است که درنهایت مشرب عرفانی کشف گونه روزبهان را پدید می آورد که با دو مفهوم اساسی «عشق» و «رجا» شناخته میشود. زبان پراستعاره او نیز متاثر از همین رابطهی استعاری ازل و حادث است و شاهدی بر تأثر عمیق زبان عارف از مبانی معرفت شناختی اوست.
Roozbehan is a mystic who loves beauty, and "revelation and intuition", "love" and "hope" are the three distinctive features of his mysticism. The current research is focused on this fundamental question: how does Roozbehan think about "God", "man" and "being", when his mysticism focuses on the aforementioned three characteristics? In order to find the answer, we have analyzed Abar al-Asheqeen with a descriptive and analytical approach and focusing on the fundamental concepts of "God", "man" and "being". In Roozbehan’s view, on the one hand, eternity is understood with beauty and light, and on the other hand, creation is the result of the manifestation of eternity in two intrinsic and current forms, which leads to the emergence of old and created concepts. "Manifestation of works" implies love and hope, and "metaphorical relationship" of accidental and eternal beauty implies discovery and intuition in the mystical view of Rozbahan. Also, all aspects of the metaphorical relationship between accidental and eternal beauty are gathered in the term "Eltebas". This concept is also based on the field of human "imagination" which ultimately creates the kind of discovery of Roozbehan.
Machine summary:
موضوع اصلی ایـن پـژوهش بررسـی و تحلیـل مهمترین ویژگیهای مشرب عرفانی او است و به طور دقیق بر یافتن پاسخ این پرسش متمرکز است که: روزبها دربارهی رابطهی انسا با خداوند و هستی چگونه میاندیشد که منجر به تمرکز مشرب عرفانیاش بر »کشف و شهود«، »عشـق« و »رجـا« مـیشـود؟ برای رسید به پاسخ با رویکردی محتوامحور و با تمرکز بـر مفـاهیم بنیـادین »خـدا«، »انسا « و »هستی« به تحلیل عبهرالعاشقین پرداختهایم.
اما همین مفهوم نیز مبتنی بر ساحت »خیال« انسا است کـه درنهایت مشرب عرفانی کشفگونه روزبها را پدید میآورد کـه بـا دو مفهـوم اساسـی »عشق« و »رجا« شناخته میشود.
روش پژوهش: تمد در رسالهی خود براساس تعریف میرباقری فرد )١٣٩١( از مشرب عرفانی، به دقت تمام مفـاهیم مربـوط بـه مشرب عرفانی روزبها را براساس چهار متن عبهرالعاشقین، شرح شطحیات، منطقالسـرار و کشفالسرار بررسی کـرده اسـت.
روزبها نسبت این دو نور را با مفهوم »عکس« نیز تبیین میکنـد: »دانـم کـه عکـس روح ناطقه است که بر چهرهی آ نگار است، جز سایهی صفت نیست که السـلطا ظـل ا فی الرض« )هما : ٩١(.
این دو نوع زیبایی، هما است که در نگاه روزبها زیبایی حادث و زیبایی ازلی خوانده میشود.
Language and Perspective in four texts of Savaneh Al-Oshaq, Abhar al-Ashqin, Lammat Eshq, and the Book of Mind and Heart based on the Conceptual Metaphor Theory [Unpublished doctoral dissertation].