Abstract:
در این مقاله به بررسی حمایت های عملی و نظری آیت الله سید محمدباقر صدر (1359-1313) از انقلاب اسلامی ایران پرداخته ایم. او از اندیشمندان دینی معاصر در جهان اسلام بود که در دوران حیات خویش فعالیت های علمی، فرهنگی و سیاسی گسترده ای انجام داد. محمدباقر صدر ارتباط نزدیکی با انقلاب اسلامی ایران و رهبر آن، امام خمینی، داشت و برای تحقق انقلاب و ترویج اندیشه های حکومتی امام خمینی تلاش کرد. او ضمن استفاده از ظرفیت های عراق برای تبلیغ و گسترش انقلاب اسلامی، در بعد نظری هم برای ترویج اندیشه های سیاسی امام خمینی، شاگردان خود را به حضور در کلاس های امام در نجف و تبعیت از ایشان تشویق می کرد. صدر با اقدام هایی مانند برپایی تظاهرات، سخنرانی های پرشور، پرورش شاگردان انقلابی، حمایت از رهبر تبعیدی ایران در نجف و صدور پیام های اعتراضی علیه حکومت پهلوی با انقلاب اسلامی ایران همراهی داشت. بعد از انقلاب نیز با اقدام هایی چون ارسال پیام تبریک به مردم ایران و تهیه پیش نویس اولیه قانون اساسی جمهوری اسلامی همراهی خود را با انقلاب اسلامی تحکیم بخشید. آیت الله صدر در این مسیر با فشارهای سیاسی، دستگیری و شکنجه مواجه بود و در نهایت نیز به دست حکومت بعثی عراق، حدود یک سال بعد از انقلاب اسلامی ایران، به شهادت رسید.
Machine summary:
آيت الله صدر در اين مسير با فشارهاي سياسي ، دستگيري و شکنجه مواجه بود و در نهايت نيز به دست حکومت بعثي عراق ، حدود يک سال بعد از انقلاب اسلامي ايران ، به شهادت رسيد.
گرچه درباره افکار و آراي سياسي ، اقتصادي و فقهي آيت الله سيد محمدباقر صدر آثار متنوعي منتشر شده ، اما درباره حمايت هاي عملي و نظري او از انقلاب اسلامي ايران مقاله مستقلي منتشر نشده است .
شيخ محمدرضا نعماني در خصوص اعتقاد آيت الله صدر به انقلاب اسلامي و اهداف امام خميني مي گويد که در تاريخ عراق ، يکي از مهمترين شخصيت هايي که آشکارا از امام پشتيباني کرد، محمدباقر صدر بود که موجب شد در اين مسير، سختي هاي زيادي را تحمل کند، زيرا او اعتقاد داشت قيام امام خميني ادامه راه پيامبران الهي است : اگر تاريخ عراق را بازبيني کنيم ، درخواهيم يافت که شهيد صدر تنها مرجعي است که آشکارا در کنار انقلاب اسلامي ايران و پيشواي آن امام خميني قدس سره ايستاد.
مهم ترين اثر صدر در اين باب ، طرح پيشنهادي قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران بود که توسط آيت الله سيد محمود هاشمي شاهرودي ، که رابط او و امام خميني بود، به امام تقديم شد.