Abstract:
هدف: خلاقیت مهمترین وجه زندگی است و اهمیت آن بهویژه در دوران ابتدایی روز به روز درحال افزایش است. باتوجه به اینکه تحولات جهانی امروز لحظهای رخ میدهند، سرعت تغییرات شتابان درحال افزایش است. این انسانهای خلاق هستند که میتوانند همراه این جریان باشند. بنابراین وقتی کودکانی خلاق داشته باشیم؛ در آینده موفق خواهند بود. کسب و کار و درآمد و شغل در آینده بدون خلاقیت معنا نخواهد داشت. بازی، یکی از روشهای ارتقای این مهارت در دانشآموزان ابتدایی است. بازی، جهان طبیعی کودک است و اجازه میدهد تا کودک از خلاقیت خود استفاده نماید. روش تحقیق: ما در این مقاله بعد از بررسی و تحلیل یافتههای مقالات، کتب و پایگاههای اینترنتی به صورت توصیفی به جمعآوری مطالب و بیان آنها پرداختهایم. یافتهها: ابتدا به توضیح مفهوم خلاقیت، بازی، بازیهای آموزشی، بازیهای رایانهای و بازیدرمانی پرداخته و سپس مطالبی درمورد عوامل موثر بر خلاقیت و تاثیرات هر یک از انواع بازی بر پرورش مهارت خلاقیت دانشآموزان را ذکر کردهایم. بحث و نتیجهگیری: نتایج بررسیها حاکی از آن است که بازی مناسبترین راه برای بروز و رشد استعدادهای دانشآموزان بهشمار میرود و نقش بازی در پرورش خلاقیت کودکان قابل انکار نیست. در فرآیند بازی چون دانشآموز با وسایل و روشهای مختلف آشنا شده و مدام درگیر طراحی، تولید و اصلاح است؛ باعث بهبود قدرت خلاقیت در فرد خواهد شد.
Machine summary:
امامیریزی و همکاران (۱۳۹۸) با بررسی تاثیر بهکارگیری بازیهای آموزشی در درس هندسه بر خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دختر پایه سوم ابتدایی نتیجه گرفتند که بازی یکی از بزرگترین و بینظیرترین روشهای آموزش به کودکان و کلید تمام خوشیهای کودکی است.
در برنامه هنر-بازیدرمانی از طریق فعالیت یادگیری و تکنیکهای مختلفی مانند نمایش خلاق و نقاشی گروهی، کشیدن نقاشی درهم و برهم، کشیدن نقاشی از سه وضعیت، داستانگویی و اجرای نمایش متناسب با نقاشیها یا صحنههای ایجاد شده در صفحه شنی، تکنیک حدس بزن به چی فکر میکنم، تکنیک باغ فکر، ساعت فکر و احساس، اجرای نقاشی گروهی یا کارگروهی دونفره، استفاده از عروسکهای خیمهشب بازی، ایفای نقش اجتماعی و خانوادگی، اجرای آموزش تکنیک اکنون متوقف شو و تامل کن، نقاشی ده مورد از شادترین رخدادهای زندگی و سایر فعالیتهای یادگیری، برای دانشآموزان ابتدایی فرصتی فراهم شد تا آنها از کلیشههای حلمسئله و الگوهای قالبی فکری خود جدا شده و بتوانند به کمک همگروههای خود بهشیوه متفاوتی بیاندیشند و چنین فضای یادگیری موجب رشد خلاقیت آنها شده است (صالحی و همکاران، ۱۴۰۰).
تاثیر اسباببازی خلاقانه در پرورش خلاقیت دانشآموزان عدهای از پژوهشگران مانند ترن و همکاران (۲۰۱۴) بر این اعتقادند که مشارکت کودکان در فعالیتهای دستهجمعی و گروهی و بازی با همسن و سالان خود موجب رشد و شکوفا شدن استعدادهای آن میشود و همچنین به رشد اجتماعی آنها نیز کمک میکند؛ زیرا بازیها فرصتهایی را بهوجود میآورد تا کودک تعامل با دیگران را بیاموزد و بهعنوان یک عضو از گروه بهتر عمل کند (مهدوینیا، ۲۰۱۰).