Abstract:
در هزاره جدید، مقوله امنیت اجتماعی به عنوان یکی از ارکان امنیت ملی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه ای همچون ایران، مورد توجه قرار گرفته است. نگارنده تحقیق حاضر بر این فرض تاکید دارد که امنیت ملی برخلاف دیدگاه واقع گرایانه سنتی، صرفاً به معنای امنیت نظامی آن هم در سطح خارجی نیست و سطح داخلی آن در تأمین امنیت میتواند به اندازه سطح خارجیاش مهم باشد چرا که مطالعه کشورهای در حال توسعه بیانگر آن است که بیشترین تهدید امنیت ملی این کشورها ناشی از مسائل داخلی، از جمله مسائل اجتماعی و سیاسی آن ها است و ناامنی و تهدیدات اجتماعی داخلی، تقریباً موضوعی رایج در مطالعات امنیتی این کشورها محسوب میشود. نوشتار حاضر تلاش دارد با بهره گیری از دانش آینده پژوهی و به شیوه توصیفی - تحلیلی و با هدف شناخت مقوم ها و چالش های امنیت اجتماعی در جمهوری اسلامی ایران این مهم را بازکاوی نماید.
In the new millennium, the issue of social security has been considered as one of the pillars of national security, especially in developing countries such as Iran. The author of the present study emphasizes the assumption that national security, contrary to the traditional realistic view, does not simply mean military security at the external level, and its internal level in providing security can be as important as its external level because the study of developing countries shows It is that the greatest threat to the national security of these countries is due to internal issues, including their social and political issues, and insecurity and internal social threats are almost a common topic in the security studies of these countries. The present article tries to re-examine this issue by using the knowledge of futurology in a descriptive-analytical manner with the aim of identifying the issues and challenges of social security in the Islamic Republic of Iran.
Machine summary:
فصلنامه علمی جامعه شناسی سیاسی انقلاب اسلامی نوع مقاله : پژوهشی سال اول ، شماره ١(پیاپی ١)، بهار ١٣٩٩ صفحات ٧١-٥١ آینده پژوهی امنیت اجتماعی در جمهوری اسلامی ایران مسعود مطلبی ١ چکیده در هزاره جدید، مقوله امنیت اجتماعی به عنوان یکی از ارکان امنیت ملی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه ای همچون ایران ، مورد توجه قرار گرفته است .
نگارنده تحقیق حاضر بـر ایـن فـرض تاکیـد دارد کـه امنیت ملی برخلاف دیدگاه واقع گرایانه سنتی، صرفاً به معنای امنیت نظامی آن هم در سطح خـارجی نیسـت و سطح داخلی آن در تأمین امنیت میتواند به اندازه سطح خارجیاش مهم باشد چرا که مطالعـه کشـورهای در حال توسعه بیانگر آن است که بیشترین تهدید امنیت ملی این کشورها ناشی از مسـائل داخلـی، از جملـه مسائل اجتماعی و سیاسی آن هـا اسـت و نـاامنی و تهدیـدات اجتمـاعی داخلـی، تقریبـاً موضـوعی رایـج در مطالعات امنیتی این کشورها محسوب میشود.
تحقیق حاضر تلاش دارد با بهره گیری از مطالعات آینده پژوهی این مهم را از زوایای همچون عوامل ایجادکننده امنیت اجتماعی، عوامل مقوّم امنیت اجتماعی، پیامدهای امنیت اجتماعی، پیامدهای ناامنی اجتماعی و آسیب های ناشی از فقدان امنیت اجتماعی در جمهوری اسلامی ایران بررسی نماید.
«امنیت » پیش از آنکه مقوله ای قابل تعریف باشد پدیده ای ادراکی و احساسی است یعنی این اطمینان باید در ذهن توده مردم ، دولتمردان و تصمیم گیران به وجود آید که برای ادامه زندگی بدون دغدغه امنیت لازم وجود دارد [یا نه ](کاظمی، ١٣٧٢، :١١٧).