Abstract:
در دنیای معاصر، کودکان و نوجوانان با بهرهگیری از قدرت رسانههای دیجیتال و فناوریهای نوین به کشف، شناخت و یادگیری جهان پیرامون خود پرداخته و به شیوههای جدید رشد کرده و هویت خود را میسازند. با این قدرت، کودکان و نوجوانان فرصتهای بزرگی در اختیار دارند؛ اما با چالشها و معضلاتی نیز روبهرو هستند. مدارس نیز با پیامدهایی ازجمله امنیت آنلاین، آزار و اذیت سایبری، تجاوز به حریم خصوصی، سخنان نفرتپراکن، اطلاعات نادرست و حواسپرتی دیجیتالی دستوپنجه نرم میکنند. برای رسیدگی به این مسائل، بسیاری از مدارس در تلاشاند با گنجاندن آموزش شهروندی دیجیتال بهعنوان بخشی از برنامههای درسی خود، فرهنگ و دانش مثبتی را پیرامون رسانه و فناوری ایجاد کنند. بسیاری از کشورهای پیشرفته و درحالتوسعه، آموزش شهروندی دیجیتال در مدارس خود را آغاز کردهاند. برنامه درسی شهروندی دیجیتال به حوزههایی میپردازد که براساس تحقیقات دانشگاهی و نگرانیهای کودکان، معلمان و والدین طراحی شده است. این آموزهها برای پرورش مهارتها و کمک به کودکان و نوجوانان طراحی شدهاند که این موضوع از اهمیت بسیاری برخوردار است؛ زیرا کودکان و نوجوانان در طول زندگی خود با استفاده از رسانهها و فناوری نوین و از طریق آن با تصمیمات و پیچیدگیهای بسیاری روبهرو هستند؛ از آنچه مصرف میکنند و آنچه را که به اشتراک میگذارند تا نحوه تعامل و ارتباط با دیگران؛ بنابراین، پژوهش حاضر تلاش دارد با بهرهگیری از روش تحقیق بنیادی به این پرسش پاسخ دهد که آموزش شهروندی دیجیتال به نوجوانان شامل چه ابعاد و ویژگیهایی است؟ و بُعد هویتی و ارزشی این آموزهها چیست؟ نوع این پژوهش کاربردی است و میتواند منجربه تدوین برنامه درسی آموزش شهروندی دیجیتال در مدارس و درنتیجه، تربیت نسلی آشنا به فرصتها و آسیبهای فضای دیجیتال و بهرهگیری مناسب نسل جدید از فضای دیجیتال شود.
In the contemporary world, children and teenagers explore, recognize and learn the world around them by taking advantage of the power of digital media and new technologies, and grow in new ways and create their identity. With this power, children and teenagers have great opportunities, but they also face challenges and problems. Schools are also grappling with consequences such as online safety, cyberbullying, invasion of privacy, hate speech, misinformation and digital distraction. To address these issues, many schools are trying to create a positive culture and knowledge around the media and technology by including digital citizenship education as part of their curricula. Many developed and developing countries have started teaching digital citizenship in their schools. The digital citizenship curriculum deals with areas that are designed based on academic research and the concerns of children, teachers and parents. These teachings are designed to develop skills and help children and teenagers. This issue is very important because children and teenagers face many decisions and complications through the use of new media and technology throughout their lives; from what they consume and what they share, to how they interact and communicate with others. Therefore, the current research tries to answer the question of what dimensions and characteristics does digital citizenship training for teenagers include by using the fundamental research method? And what is the identity and value dimension of these teachings? The type of this research is practical and can lead to the development of a digital citizenship education curriculum in schools, and as a result, educate a generation familiar with the opportunities and harms of the digital space and the appropriate use of the digital space by the new generation.
Machine summary:
ايـن آموزه هـا بـراي پرورش مهارت ها و کمک به کودکان و نوجوانـان طراحـي شـده اند کـه ايـن موضـوع از اهميـت بسياري برخوردار است ؛ زيرا کودکان و نوجوانان در طول زندگي خود بـا اسـتفاده از رسـانه ها و فناوري نوين و از طريق آن با تصميمات و پيچيـدگي هـاي بسـياري روبـه رو هسـتند؛ از آنچـه مصرف مي کنند و آنچه را که به اشتراک مي گذارند تا نحوه تعامل و ارتباط با ديگـران ؛ بنـابراين ، پژوهش حاضر تلاش دارد با بهره گيري از روش تحقيق بنيادي به ايـن پرسـش پاسـخ دهـد کـه آموزش شهروندي ديجيتال به نوجوانان شامل چه ابعاد و ويژگي هـايي اسـت ؟ و بعـد هـويتي و ارزشي اين آموزه ها چيست ؟ نوع اين پژوهش کاربردي است و مي تواند منجربـه تـدوين برنامـه درسي آموزش شهروندي ديجيتال در مدارس و درنتيجـه ، تربيـت نسـلي آشـنا بـه فرصـت ها و آسيب هاي فضاي ديجيتال و بهره گيري مناسب نسل جديد از فضاي ديجيتال شود.
معلمان بايد به دانش آموزان کمک کنند تا مهارت هـاي مهـم شـهروندي ديجيتـال را توسعه دهند، مانند نحوه ايجاد گذرواژه هاي قوي و محافظـت از اطلاعـات خصوصـي، ارزيابي اعتبار منابع آنلاين و در نظر گرفتن اينکه يک نظر آنلايـن چـه احساسـي را در شخص ديگر ايجاد ميکند؛ اما همچنين بايد هنجارهايي ايجاد شود که بـه آن هـا کمـک کند تا اين مهارت ها را عملي کنند؛ بنابراين ، اگر هدف ما کمـک بـه نوجوانـان بـه عنوان تصميم گيرندگان مسئوليت پذير، متفکر و اخلاق مدار در زندگي خـود باشـد، تمرکـز بـر مهارت ها و هنجارها کليدي است .
Gleason, Benjamin, Gillern, Sam von (2018), Digital citizenship with social media: Participatory practices of teaching and learning in secondary education, Educational Technology & Society, 21(1), pp.