در راه حقوق بشر (به مناسبت چهارمین سال تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر) Journal Article

"در تغییرات متوالی و مستمری که‌ اجتماعات بشری بخود دیده‌اند همواره اقتدارات هیئت‌های حاکمه،اقلیت‌های بهره‌مند، رو بنقصان رفته و در عوض نیروی طبقات محروم و ستمکش بتدریج افزایش یافته است؛ اگر در دوران بردگی خداوندان زور مالک مطلق جان و هستی گروه کثیری از همنوعان خود بوده‌اند اگر در آن موقع مرک دسته‌های بردگان در مصاف با حیوانات درنده وسیلهء تفریح و تفنن پاتریسن‌ها و نجا(!)بوده است،اگر در دوران فئودالیته،ملاکین و اربابان بر جان و مال رعایا و سرف‌ها نسبت با دوار سابق تسلط کمتری داشته‌اند،اگر در عصر سرمایه‌داری با وجود هزار نوع اعمال زور و تزویر اقلیت‌های ستمگر به آخرین موضع‌ عقب زده شده‌اند،برای اینست که آدمیزاد در هرتغییر اقتصادی و سیاسی،در مسیر جبر تایخ‌ و در یک نسبت زمانی طولانی به حقوق اساسی خویش مزدیک میشود ژارژورس سوسیالیست‌ معروف فرانسه این معنی را در یکی از آثار خویش چنین افاده کرده است:«در میان‌ کلیهء بدبختی‌های ما،در میان تمام بی‌عدالتی‌هائی که مرتکب و یا متحمل میشویم باید اعتبار عظیمی برای طبیعت بشر قائل گردیم،ان چیزیست که بشریت را بخاطر عدم درک منزلت‌ بشر و عدم توجه بمفهوم عظمت احساس و مقاصد عالی انسانی محکوم میکند. مادران و کودکان حق دارند از کمک و مراقبت مخصوصی بهره‌مند شوند آموزش و پرورش ابتدائی،عمومی،مجانی و اجباری است؛آموزش حرفه‌ای باید عمومیت پیدا کند و آموزش عالی نیز با شرایط متساوی در دسترس همه قرار گیرد تعلیم و تربیت باید طوری هدایت شود که شخصیت انسانی را بذروهء کمال رساند و احترام‌ حقوق و آزادیهای بشر را تقویت کند و دوستی بین تمام ملل را در راه حفظ صلح تأمین نماید شرکت در زندگی فرهنگی اجتماع برای همه آزاد است و کلیهء افراد میتوانند از فنون و هنرها متمتع گردند و از منافع مادی و معنوی آثار علمی،فرهنگی و یا هنری خود برخوردار شوند."