Abstract:
این مقاله به طراحی و پیادهسازی یک سیستم ترکیبی هزینهیابی بر مبنای فعالیت و ارزش افزوده اقتصادی به منظور تعیین دقیقتر بهای تمام شده میپردازد.دلایل توجیهی برای این منظور ارائه گردیده و مزایای رویکرد جدید نیز با استفاده از یک مثال تشریح شده است.این مزایا که ناشی از منظور نمودن هزینه سرمایه در محاسبات بهای تمام شده میباشد،شامل:اثر افزایش قابلیت اعتماد اطلاعات بهای تمام شده بر تصمیمگیری مدیران،عملکرد تجاری بالقوه بلندمدت و ایجاد ثروت برای سهامداران هستند.
Machine summary:
"هزینهیابی بر مبنای فعالیت،هزینهها را از این منظر مورد تجزیه و تحلیل قرار میدهد که هزینههای یک فعالیت خاص و نیز میزان منابع مصرف شده توسط محصول نهایی،چقدر است؟ استفاده از هزینهیابی بر مبنای فعالیت از این نظر با هزینهیابی سنتی متفاوت است که کانون توجه آن بر فعالیتهایی است که برای تولید یک محصول نهایی لازم میباشند تا اینکه فرض کنیم که حجم محصول نهایی،تنها عامل هزینههاست،تفاوت سیستم هزینهیابی بر مبنای فعالیت با سیستم هزینهیابی سنتی در شکلهای زیر به روشنی مشخص شده است: (به تصویر صفحه مراجعه شود) مراحل پیادهسازی ABC برادلی و موجزرین(1002)پیادهسازی یک سیستم ABC را در چهار مرحله به شرح زیر خلاصه مینمایند[1]: مرحله اول:تعیین فعالیتها هزینهیابی بر مبنای فعالیت با تعریف فعالیتهایی که باعث ایجاد هزینهها در سازمان میشوند،آغاز میگردد برای این منظور بایستی یک تجزیه و تحلیل عمیق از فرایندهای عملیاتی شرکت صورت پذیرد.
برخی از معایب آن به شرح زیر است: -تعریف فعالیتها ممکن است خیلی دشوار و پیچیده باش -تاکید بر هزینه فعالیتها به جای تاکید بر خود فعالیتها -کاهش اثربخشی کنترل هزینهها -پرهزینهتر بودن نسبت به سیستمهای سنتی هزینهیابی -در کنار چنین ایراداتی که به سیستم ABC وارد میشود میتوان ایراد بزرگتری را عنوان کرد و آن اینکه سیستم ABC که قادر به ردیابی -هزینههای غیر مستقیم به شیوهای قابل اتکا به موضوعات هزینه میباشد،هزینههای سرمایه را در محاسبات خود لحاظ نکرده و آنها را نادیده میگیرد.
در این مطالعه میدانی،سه سیستم هزینهیابی ABC و TCA (هزینهیابی سنتی01)و سیستم ترکیبی ABC-EVA به منظور محاسبه اطلاعات هزینه شرکت برای تعیین عواملی مورد استفاده قرار گرفته است که ممکن است منجر به ایجاد تحریفهایی از طریق تخصیص اختیاری هزینههای سرمایه شوند."