Abstract:
مقاله حاضر با رویکردی نقادانه به دو جریان مهم در حوزه قانونگذاری فناوری و کفایت آنها در فراهم آوردن مدلهای کارامد برای سیاستگذاری می نگرد. از یک سو، متون و آثار نوآوری و توجه ویژه آنها به اهمیت فناوریهای جدید و قانونگذاری درباره آنها و از سوی دیگر، مدلهای توسعه یافته در مورد قانونگذاری فناوریهای جدید با توجه به ریسک آنها به دقت تحلیل خواهد شد. بررسی نقادانه هر دوی این جریانهای تحلیلی نشانگر این نکته است که هر دوی آنها به دلیل وجود مجموعه ای پیش فرضها قادر به فراهم آوردن مدل کارامد تحلیلی و عملی نیستند. در حالیکه سیاستگذاران در عمل به مدلهایی نیاز دارند که بتوانند به آنها در ارزیابی ریسک و منفعت فناوریها کمک کنند، مدلهای نوآوری جنبه ریسک را ارجی ننهادهاند و از سوی دیگر مدلهای ریسک توجه چندانی به نوآوری نکرده اند و از این رو، از منفعت آنان بسیار غافل ماندهاند. در ادامه، به چالشهای معرفتشناختی توسعه چنین مدلهایی میپردازیم و از این رهگذر مدلی برای این منظور پیشنهاد می شود.
This paper is a critical view to two mainstream approaches to technology regulation and their sufficiency in providing functional models for policy-making in this field. On the one hand، the literature on innovation and its special attention to the role of new technologies and how to regulate them is putting forward different perspectives. On the other hand، the extensive discussion on managing the risk of new technologies through government regulation represents another major approach to technology regulation. The present critical appraisal shall reveal that both of them are confronting serious shortcomings in providing functional policy models and in guiding the real decisions of policy makers; this is mainly because of their restrictive assumptions. While policy makers need models to help them in assessing the risks and benefits of technologies simultaneously، the innovation models are merely focused on the beneficial aspects of technology as opposited to the risk models that are mainly conceraed with the risk of new human products. Then، the discussion leads to the epistemological difficulties inherent in developing such models that pave the way for suggesting a new model at the end of the paper .
Machine summary:
"از این روی،سؤال سیاستی عملیاتی این است که برای هر فناوری خاص،به ویژه فناوریهای جدید که درجۀ عدم اطمینان آنان بالاست،دولت با چه معیاری میتواند تصمیمگیری کند؛آیا میتوانمنفعت و ریسک آنان را با یکدیگر مقایسه کرد و مدلی برایسیاستگذاری مؤثر به دست داد؟ (به تصویر صفحه مراجعه شود)شکل 3)مدل واقعگرایانۀ تطور متقابل[44] 8-روشن کردن شکاف سیاستی و مشکل توسعۀ مدلهایجایگزین اهمیت پیشفرضهای شکل دهندۀ کمکم برای سیاستگذاراناتحادیۀ اروپا مسجل میشود،چرا که گزارشهای مختلفی[49،50]بر اهمیت آشکارسازی آن پیشفرضها و جلوگیری از جدلهایبیشتر میان سیاستگذاران تأکید دارند.
بنابراین،یکی از مسائل اصلی درتوسعۀ مدلهای سیاستگذاری جامعتر و کارامدتر این نکتهاست که چگونه میتوان به صورت هم زمان از مقایسۀ پیش-فرضهای شکل دهندۀ ریسک و منفعت فناوریها دم بر آورد؟ 10-پیشنهاد یک مدل با توجه به مقولات بالا،مدل تصمیمگیری و مقایسه میان منفعت وریسک فناوریها باید قادر باشد که چارچوبهای شکل دهنده آن-ها را مد نظر قرار دهد.
raglE,noitavonni dna ygolonhcet,ecneics fo ymonoce fo yroeht eht ot noitubirtnoc a";1956,.
A-B llavdnuL[12] lanoitan eht ot noitcaretni recudorp-resu morf:ssecorp cimonoce dna egnahc lacinhcet.
yciloP noitavonnI roF snoitacilpmI:ymonocE gninraeL tnempoleveD dna hcraeseR ecneicS,resT nE 18307 ruE .
J. S eflacteM[21] yranoitulove dna muirbiliuqe:ycilop ygolonhcet noitavonni fo scimonoce eht fo koobdnah.
K yrewoM[27] lacinhcet dna noitavonni fo scimonoce eht fo koobdnah .
(stpi)seidutS lacigolonhceT evitcepsorP eht ni noituacerp dna ecneics no;1999,.
P grebnenawZ naV[48] snoitcurtsnoc laicos eht gnitaulave:msivitaler lacitpeks dna ygolonhcet,ecneics".
sserP ytisrevinU notecnirP,drofxO dna eht no yasse na:sisylana emarF;1974,.
sserP ytisrevinU ekuD,nodnoL :ecnanrevog dna ksir,ecneics"."