Machine summary:
"حقوق جهانی بشر از دیدگاه غرب، موضوع فضیلت و کرامت ارزشی را برای انسانها نادیده گرفته است؛ در هیچ یک از مواد این حقوق، امتیازیبرای انسانهای بافضیلت، با تقوا و با کرامت مطرح نشده است در حالی که اساسیترین حقوق انسان آن است که«بشر»را در حوزه ارزشها تفسیر کنیم»{P2P}.
P ?, Jack Donnelly, "University Human Rights in Theory and Practice" .
در نگرش دینی، عالیترین حقوق برای بشر منظور شده است، اما به لحاظ تعالی در بینش و نگرش دینی نسبت به انسان، این حقوق به حیات طیبه و شایسته انسانی و فرانباتی و فراحیوانی بشر ارتباط مییابند، و پایه اعتبار و نقطه آغاز و پایان آنها خداست، نه انسان{P3P}.
همانطور که در ماده دوم اعلامیه حقوق بشر اسلامی آمده است:«حیات حقی است که برای هر انسانی تضمین شده است و بر همه افراد و جوامع و حکومتها واجب است که از این حق حمایت نموده و در مقابل هر تجاوزی علیه آن ایستادگی کنند».
بنابراین، گرچه به مقتضای ماده 29 اعلامیه جهانی حقوق بشر و نیز بند اول ماده 6 میثاق حقوق مدنی و سیاسی، محروم نمودن خودسرانه انسان از حق حیات ممنوع دانسته شده و استیفای همه حقوق، تابع محدودیتهایی است، لکن این محدودیتها، در شرایط یک جامعه دموکراتیک تعریف میشود.
این کرامت انسانی که از آن به«کرامت ذاتی»و در اعلامیه جهانی حقوق بشر به«حیثیت ذاتی»تعبیر شده است، مبنای بسیاری از حقوق دیگر میشود؛ همچنانکه در مقدمه اعلامیه آمده است: «از آنجا که شناسایی حیثیت ذاتی کلیه اعضای خانواده بشری و حقوق یکسان و انتقالناپذیر آنان، اساس آزادی، عدالت و صلح را در جهان تشکیل {P(1)."