Abstract:
علاوه بر نقایص جسمانی و محرومیتهای ناشی از آن، ضعف مهارتهای اجتماعی در کودکان استثنایی میتواند منشأ بسیاری از اختلالات رفتاری آنان شود. بنابراین هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی تأثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر کاهش اختلالات رفتاری این کودکان است. مطالعه حاضر به شیوه نیمه آزمایشی با بهرهگیری از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه انجام شده است. جامعه آماری آن تمام دانشآموزان استثنایی پایه پنجم ابتدایی مدرسه مختلط کوثر شهر زاهدان در سال تحصیلی90-1389 میباشد که تعداد 24 دانشآموز دختر و پسر به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه و در دو مرحله (قبل و 45 روز پس از اجرای برنامه مهارتهای اجتماعی) مورد مطالعه قرار گرفتند. در هر دو مرحله (پیش و پس از دوره آموزشی) پرسشنامه به صورت مصاحبه انفرادی تکمیل گردید. ابزار سنجش شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیکی و بخشی از آزمونSCL-90-R جهت سنجش پرخاشگری و اضطراب بود. دادهها از طریق آزمون T مستقل و با استفاده از نرم افزار SPSS 17 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافتهها نشان داد دانشآموزان آموزش دیده در مقایسه با دانش آموزان آموزش ندیده اختلالات رفتاری کمتری داشتند. در نتیجه آموزش صحیح و مداوم مهارتهای اجتماعی خصوصا در مؤلفههای همکاری، ابراز وجود و خودکنترلی میتواند راه حل مناسبی برای کاهش اختلالات رفتاری کودکان استثنایی باشد.
Machine summary:
"تأثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر کاهش اختلالات رفتاری دانشآموزان استثنایی پایۀ پنجم مدرسۀ مختلط کوثر زاهدان در سال 90-1389 حسین جناآبادی 1 تاریخ وصول: 21/3/90 تاریخ پذیرش: 10/8/90 چکیده واژگان کلیدی: - دکترای روانشناسی، استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه سیستان و بلوچستان مقدمه کودکان کمتوان همواره از دستیابی به فرصتهای بازی، آموزش، زندگی خانوادگی، مراقبتهای بهداشتی کافی، کار و حقوق مشارکت در زندگی اجتماعی محروم هستند و این کودکان در چنین محیطهای محرومی دچار ضعف و افت در اموری مانند خودپنداره، عزت نفس و انگیزه میشوند (حسن زاده، 1377).
بنابراین هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی تأثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر کاهش اختلالات رفتاری دانشآموزان کمتوان در دو بعد اضطراب و پرخاشگری میباشد.
برای پاسخگویی به فرضیههای تحقیق: دانشآموزان آموزشدیده در مقایسه با دانش آموزان آموزش ندیده از نظر اختلالات رفتاری و ابعاد دوگانه آن (اضطراب و پرخاشگری) در سطح مطلوبتری قرار دارند، از آزمون T برای گروههای مستقل استفاده شد که یافتههای آن در جدول شماره 1 گزارش شده است.
پیشنهادها بنابراین با توجه به محرز شدن تأثیر آموزش صحیح و مداوم مهارت های اجتماعی خصوصا در مؤلفههای همکاری، ابراز وجود و خودکنترلی در کاهش اختلالات رفتاری کودکان کمتوان پیشنهاد میگردد در برنامه های آموزش ضمن خدمت مشاوران و معلمان و نیز در برنامههای دانش افزایی والدین کودکان استثنایی آموزش مهارتهای اجتماعی در نظر گرفته شود تا آنان بتوانند در بالا بردن سازگاری و کاهش اختلالات رفتاری این گونه دانش آموزان نقش لازم را به درستی ایفا کنند.
Common dimensions of social skills of children and adolescents: taxonomy of positive behaviors."