Abstract:
مسئلهای که در این پژوهش بدان میپردازیم، تأثیر رابطة جنسی سالم در احساس رضایتمندی از زندگی است. از مهمترین فلسفههای تشکیل زندگی مشترک، آرامشگری زن و شوهر نسبت به یکدیگر است. این آرامش به عواملی وابسته است که یکی از بارزترین آنها، رابطة جنسی سالم است. آرامش در زندگی زناشویی یا معلول رابطة جنسی سالم است یا میان ایندو به نحوی تلازم وجود دارد و نمیتوان آنها را از یکدیگر جدا کرد. هدف این پژوهش بررسی انواع روابط جنسی، بسترسازی روانی برای تأثیر آن در رضایتمندی از زندگی، معیارهایی برای تشخیص رابطة جنسی سالم از ناسالم، آسیبشناسی و تمهید مقدماتی برای بهرهمندی و آسیبزدایی آن است. روش انجام پژوهش نیز توصیفی- تحلیلی است که در آن از متون دینی و مهارتها و راهکارهای روانشناختی کمک گرفته شده است.یافتة این پژوهش نشان میدهد روابط جنسی سالم در آرامش و سازگاری زن و شوهر تأثیر جدی دارد. کنترل جنسی و محدود کردن آن به فضای زندگی مشترک، کنترل نگاه، احساس برتری در شخصیت، پیدایش مصونیت و امنیت اجتماعی را به همراه دارد و مراعات آداب در رابطة جنسی این آثار را تقویت میکند. توجه به ناهماهنگی جنسی، نگاه یکسویة به آن، محدودیتهای نابهجا، مقابله با هویت جنسی خویش، کاهش میل جنسی و تصویر ذهنی ناسالم از روابط جنسی، آسیبهایی است که آرامش زندگی را به مخاطره میاندازد.
Machine summary:
"آرامش در زندگی زناشویی یا معلول رابطۀ جنسی سالم است یا میان این دو به نحوی تلازم وجود دارد و نمیتوان آنها را از یکدیگر جدا کرد.
ضعف مردان در کنترل و سالمسازی روابط جنسی به حدی است که پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و اله میفرماید:«ما ترکت بعدی فتنة اضر علی الرجال من النساء؛2هیچ فتنهای برای مردان زیانبارتر از زنان نیست.
35برخی از مردان به شدت نسبت به ارضای جنسی علاقه نشان میدهند و در تمام اوقات آمادۀ رابطه جنسی هستند؛ولی چون بعد از عمل آمیزش با نوعی رخوت و سستی مواجه میشوند، پس از عمل زناشویی به طور طبیعی به خواب میروند؛گاهی مرد در ابتدا تحریک میشود و قبل از اینکه همسرش به لذت مطلوب خود برسد،ارضا میشود و دیگر به ادامه کار قادر نیست.
به خصوص در ابتدای ازدواج،اظهار عشق پس از نزدیکی به دلایل ذیل بهتر از اظهار آن قبل از آمیزش است: الف)اظهار عشق پس از نزدیکی،محبت دو طرف به یکدیگر را ثابت میکند و نشان میدهد عشق آنها تنها به منظور ارضای جنسی نیست؛زیرا شدت میل جنسی فروکش کرده و روابط بیشتر به صورت عاطفی خود را نشان میدهد.
چنانچه مردان به دلیل فشار غریزۀ جنسی،زنان خود را به برقراری رابطه جنسی وادار کنند،افزون بر اینکه از نظر شرعی کار حرامی انجام دادهاند و به پرداخت کفاره ملزم هستند،-زنان در این حالت مسئولیتی ندارند-زمینه را برای پرخاشگری و ناسازگاری زنان فراهم و زندگی را با آسیب جدی مواجه ساختهاند."