چکیده:
مطلبی که در محضر شماست، چکیده ۲۴ ساله تجربه اینجانب در زمینهٔ آموزش و تدریس درس هنر در دورههای ابتدایی، راهنمایی و هنرستان است. بیتوجهی به درس هنر و اثرات تربیتی و روانی آن، همیشه مرا میآزارد. این بیتوجهی مثل آفتی نهتنها به درس هنر بلکه به روح پاک کودکان معصوم ما که روزی آیندهسازان این مرزوبوم هستند، ریشه دوانده است، بهطوریکه به بیحوصلگی، پرخاشگری، ناتوانی در حل مشکلات، و احساس بیهویتی نسبت به خود و جامعه منجر شده است. بچههای ما بزرگ شدهاند، اما هنوز احساساتشان در کودکی مانده است.درس هنر زمینه رشد شناختی و احساسی آنان را از کودکی تا بزرگسالی فراهم میآورد.
خلاصه ماشینی:
"این بیتوجهی مثل آفتی نهتنها به درس هنر بلکه به روح پاک کودکان معصوم ما که روزی آیندهسازان این مرزوبوم هستند، ریشه دوانده است، بهطوریکه به بیحوصلگی، پرخاشگری، ناتوانی در حل مشکلات، و احساس بیهویتی نسبت به خود و جامعه منجر شده است.
به همین دلیل، تحلیل و بررسی نقاشی کودکان، یکی از مهمترین و قابلاعتمادترین راههای شناخت روان کودکان است و به پدر و مادر و مربیان کودک در شناخت مشکلات و گرههای شخصیتی آنها کمک زیادی میکند.
در مورد نقاشی و شکوفایی این هنر در کودکان، پدر و مادر و مربیان باید نکات زیر را در نظر داشته باشند: ۱.
رنگینکمان: نشان میدهد که کودک و خانواده آرامش دارند، اما کودک مادری دارد که زیاد حمایتگر نیست و وی جستوجوگر حمایت مادرانه است.
رنگ زرد: نشانه شادی، خوشبینی، خانوادههای مشارکتی و رفتوآمد دوست است و میل به پیشرفت را در خانواده نشان میدهد.
دیده شده است که کودک حتی گاهی دور یک قسمت یا تمام نقاشی خود یک دایره حفاظتی رسم میکند تا نشان دهد نسبت به آن قسمت استرس دارد و میخواهد از آن محافظت شود.
برای مثال، وقتی بین مادر و پدر کودک فاصله وجود دارد و والدین نمیگذارند کودک زیاد به آنها نزدیک شود، کودک در نقاشی بین خود و والدین فاصله خالی و سفید میکشد.
هنر دریچهای است برای فهم بهتر زندگی امروزه هنرهای تجسمی را یکی از بهترین و مؤثرترین وسیلههای ارتباطی میشناسند؛ زیرا عالیترین تجلیات زبان بصری شمرده میشوند، که با آنها میتوان فراتر از زمان سیر کرد."