چکیده:
این پژوهش با هدف ارزیابی مزایای برون سپاری در اداره کل فنی و حرفه ای کرمانشاه با تاکید بر
منابع انسانی صورت گرفته است. بررسی این راهبرد از منظر افراد در گیر در فرآیند واگذاری کارگاه های
آموزشی، نشان میدهد که علیرغم مزایای بسیار برون سپاری که می توانند بر منابع انسانی سازمان ها
موثر بوده و بهره وری آن را بهبود بخشند، اثرات مثبتی بر عملکرد، ترک کار، غیبت و شکایات نیروی
انسانی بعنوان شاخص های بهره وری در مدیریت استراتژیک منابع انسانی نداشته است که این نتایج با
استفاده از روش توصیفی- پیمایشی و تحلیل پرسش نامه ها با استفاده از نرم افزارSPSS.16 و آزمون T
تک نمونه ای حاصل گردید و عوامل نیز با استفاده از آزمون فریدمن رتبه بندی شدند. علل عدم
دستیابی سازمان در دستیابی به مزایای برون سپاری نیاز به بررسی های جامع به لحاظ ارزیابی عملکرد
تامین کنندگان خدمت، بررسی مقیاس های تعیین شده و شاخصه ای مطلوب جهت نظارت بر
واگذاری ها دارد. این پژوهش در تلاش است که لحاظ نقش منابع انسانی در تصمیم گیری های
استراتژیک را مقیاسی برای توفیق استراتژی برونس پاری معرفی نماید.
خلاصه ماشینی:
بررسی این راهبرد از منظر افراد در گیر در فرآیند واگذاری کارگاههای آموزشی، نشان میدهد که علیرغم مزایای بسیار برونسپاری که می توانند بر منابع انسانی سازمانها مؤثر بوده و بهرهوری آن را بهبود بخشند، اثرات مثبتی بر عملکرد، ترک کار، غیبت و شکایات نیروی انسانی بعنوان شاخص های بهرهوری در مدیریت استراتژیک منابع انسانی نداشته است که این نتایج با استفاده از روش توصیفی- پیمایشی و تحلیل پرسشنامه ها با استفاده از نرم افزار ١٦.
همچنین از آنجا که نتایج بدست آمده از صرف منابع در برونسپاری کارگاهها، در دو گروه کارکنان داخل مجموعه و مربیان کارگاهها و پرسنل آموزشی بعنوان نیروی انسانی درگیر این راهبرد، قابل مشاهده است ، در میان پرسنل مستقر در مراکز آموزشی مراکز آموزشی چهارگانه ی شهرستان کرمانشاه نیز اقدام به توزیع پرسشنامه گردید و برای نمونه گیری از روش تمام شماری استفاده گردید یعنی حجم نمونه ی مورد مطالعه برابر با حجم جامعه و به تعداد ٥٦ نفر می باشد یافته ها اطلاعات فردی پاسخ دهندگان ، با استفاده از نرم افزار SPSS ، در جدول شمارهی ١ آورده شده است .
در این مطالعه نتایج آزمونها نشان می دهد استفاده از راهبرد برونسپاری در افزایش عملکرد، کاهش ترک کار، کاهش غیبت ، کاهش شکایت کارکنان، بعنوان شاخص های بهرهوری مدیریت استراتژیک منابع انسانی، که مهم ترین آنها افزایش عملکرد میباشد، تأثیر مثبتی نداشته و به این معناست که سازمان در دستیابی به مزایای برونسپاری موفق عمل نکرده است .