چکیده:
هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر احساس امیدواری و بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به ویتیلیگو(پیسی) بود.
روش: این پژوهش نیمهآزمایشی، از نوع پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مراجعه کنندگان مرد و زن مبتلا به پیسی مراجعه کننده به بیمارستان حضرت ابوالفضل و مطب دکتر شرقی متخصص پوست شهرستان کاشمر در سال 1395 بودند، نمونه تحقیق با روش نمونهگیری در دسترس و داوطلبانه، تعداد 30 نفر انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامهی احساس امیدواری اشنایدر و بهزیستی روانشناختی ریف بود. جهت تحلیل دادهها، از نرم افزار spss-22 و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) استفاده شد.
یافته ها: یافتههای نشان داد که میانگین نمرات امیدواری و بهزیستی روانشناختی در پسآزمون گروه آزمایش به طور معناداری از میانگین نمرات پسآزمون در گروه کنترل بالاتر است.
نتیجه گیری: روان درمان مثبت نگر بر افزایش امیدواری و بهزیستی روانشناختی بیماران ویتیلیگو موثر است. لذا میتواند به عنوان یک رویکرد درمانی مورد توجه قرار گیرد
Aim
The purpose of this study was to determine the efficacy of positive psychotherapy on the sense of hope and psychological well-being of patients with vitiligo (PCI).
Method
This semi-experimental research is a pre-test-post-test with a control group. The statistical population of the study consisted of all male and female patients referring to Hazrat-e-Abolfazl Hospital and Oriental dentistry dermatologist of Kashmar in 1395. The sample was selected through voluntary and voluntary sampling method. The research tool was a Schneider Hope Scale and a psychological well-being reef. For data analysis, SPSS-22 and inferential statistics (covariance analysis) were used.
Results
Findings showed that the mean scores of hope and psychological well-being in the post-test of the experimental group were significantly higher than the mean post-test scores in the control group.
Conclusion
Positive psychotherapy is effective in increasing the hope and psychological well-being of patients with vitiligo. It can, therefore, be considered as a therapeutic approach.
خلاصه ماشینی:
Findings showed that the mean هاي نشان داد که ميانگين نمرات اميدواري و بهزيستي روانشناختي در scores of hope and psychological wellbeing in the پس آزمون گروه آزمايش به طور معناداري از ميانگين نمرات پس آزمون post test of the experimental group were significantly در گروه کنترل بالاتر است .
مثبت درماني، ويتيليگو، اميدواري KeyZords: Positive Therapy, Vitiligo, Hope مقدمه برص ١ نوعي بيماري پوستياست که باعث تغيير رنگ پوست و سفيد شدن موضعي آن مي شود (مومني و موسوي، ١٣٩١).
از آنجا که ظاهر افراد، نمادها و نشـــانه هاي خارجي، منزلت و اهميت بســـزايي دارد و زيبايي، به عنوان يکي از مولفه هاي جايگاه اجتماعي در ارزيابي موقعيت هاي اجتماعي افراد جامعه مهم قلمداد ميگردد (خانجاني، باباپور و صــبا، ١٣٩٠) لذا بيماران مبتلا به برص شديدا دچار افت بهزيستي و کيفيت زندگي ميشوند، که علت آن اختلاف رنگ بين پوست سالم داراي رنگدانه و پوست ويتيليگويي بدون رنگدانه است تا جائي که اين موضوع براي بيماران مشکلات روانشناختي ايجاد ميکند (پرساد، پندهي، دوگرا، کانوار و کومار٣، ٢٠٠٣).
لذا هدف پژوهش حاضر پاسخ به اين سوال است که آيا روان درماني مثبت نگر بر احساس اميدواري و بهزيستي روانشناختي بيماران ويتيليگو موثر است ؟ روش پژوهـش روش پژوهش نيمه تجربي با طرح پيش آزمون - س آزمون با گروه کنترل بوده که در آن آموزش مثبت نگري به عنوان متغير مستقل و اميدواري و بهزيستي روانشناختي به عنوان متغير وابسته در نظر گرفته شده است .
بحث و نتيجه گيري نتايج حاصل از تحليل داده ها نشان داد که روان درماني مثبت نگر بر اميدواري و بهزيستي روانشناختي بيماران ويتيليگو موثر است .