چکیده:
این پژوهش باهدف شناسایی و اولویتبندی عوامل فردی (بهعنوان درونداد) موثر بر دانشآفرینی اعضای هیئتعلمی در دانشگاه تهران طراحی و اجراشده است. روش تحقیق از نوع آمیخته اکتشافی است که در دو بخش کیفی و کمّی صورت پذیرفته است. در بخش کیفی از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با 14 نفر از متخصصان و صاحبنظران (در زمینه دانشآفرینی در دانشگاه) که به روش نمونهگیری هدفمند انتخابشده بودند، عوامل فردی موثر بر دانشآفرینی اعضای هیئتعلمی شناسایی شدند. در بخش کمّی در قالب روش تحقیق توصیفی-پیمایشی، با توجه به عوامل شناساییشده و از طریق ابزار پرسشنامه محقق ساخته نظرات و دیدگاههای 212 نفر از اعضای هیئتعلمی دانشگاه تهران در این خصوص گردآوری شد. درنتیجه تحلیلهای بخش کیفی عوامل خلاقیت، اخلاق حرفهای، توانایی مدیریت زمان، انگیزش، یادگیری فردی، مسئولیتهای تدریس و مهارتهای پایهای دانشآفرینی بهعنوان عوامل فردی موثر بر دانشآفرینی در دانشگاه شناسایی شدند. سپس دادههای بهدستآمده از طریق معادلات ساختاری و حداقل مربعات جزئی به کمک نرمافزار SmartPLS مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از پردازش دادهها نشان داد که اولا الگوی به کار گرفتهشده، مدل نظری قوی برای پیشبینی دانشآفرینی در دانشگاه بوده و ثانیا همه روابط مستقیم میان متغیرهای مدل معنادار بوده است.
خلاصه ماشینی:
تبيين و ارزيابي الگوي درونداد دانش آفريني در آموزش عالي ١سيد محمد ميرکمالي *، محمدرضا حميديزاده **، عباس بازرگان ، *** **** فاطمه نارنجي ثاني چکيده اين پژوهش باهدف شناسايي و اولويت بندي عوامل فردي (به عنوان درونداد) مؤثر بر دانش آفريني اعضاي هيئت علمي در دانشگاه تهران طراحي و اجراشده است .
در بخش کيفي از طريق مصاحبه نيمه ساختاريافته با ١٤ نفر از متخصصان و صاحب نظران (در زمينه دانش آفريني در دانشگاه ) که به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شده بودند، عوامل فردي مؤثر بر دانش آفريني اعضاي هيئت علمي شناسايي شدند.
Mixed Methods Research ٢٠٢ مطالعات مديريت راهبردي ـ شماره ٢٠ ـ زمستان ١٣٩٣ شناسايي عوامل فردي مؤثر بر دانش آفريني با توجه به شرايط و مقتضيات نظام آموزش عالي کشور بوده است .
جمع بندي نتايج مصاحبه هاي نيمه ساختاريافته در ارتباط با عوامل فردي مؤثر بر دانش آفريني در دانشگاه (به تصویر صفحه رجوع شود) با توجه به تحليل هاي انجام شده و نتايج کدگذاري محتواي مصاحبه ها، در مجموع ٧ مقوله به عنوان مؤلفه هاي اصلي عامل فردي مؤثر بر دانش آفريني اعضاي هيئت علمي در دانشگاه تهران ٢٠٦ مطالعات مديريت راهبردي ـ شماره ٢٠ ـ زمستان ١٣٩٣ شناسايي گرديد که عبارت اند از: خلاقيت ، اخلاق حرفه اي ، توانايي مديريت زمان ، انگيزش ، يادگيري فردي، مسئوليت هاي تدريس و مهارت هاي پايه دانش آفريني.
The relationship between work environment factors and organizational knowledge creation process, PHD Dissertations OF MINNESOTA UNIVERSITY.