چکیده:
هدف این پژوهش بررسی رابطه محبوبیت نقش و عفاف در شخصیت های زن فیلم های پربیننده تلویزیون است. دلیل اصلی توجه به این امر، نقش شخصیت ها و ستاره های محبوب فیلم ها در شکل دهی به نگرش و رفتار مخاطبان است که با ارائه الگوهای مناسب در زمینه ترویج و تبلیغ عفاف می تواند به عنوان یکی از منابع اصلی جامعه پذیری عفاف ایفای نقش کند. این تحقیق با استفاده از روش تحلیل محتوای کمی انجام گرفته است و در این راستا، نمونه آماری با ۳۶ فیلم از جامعه آماری پربیننده ترین فیلم های سینمایی پخش شده از تلویزیون انتخاب شده است. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از نرم افزار spss و آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون خی دو یا مجذور کای) با خطای نوع اول ۵ درصد استفاده شد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که در فیلم های مورد بررسی، تصویر مناسبی از وضعیت عفاف در شخصیت هایی که می توانند به عنوان الگو انتخاب شوند یعنی کسانی که دارای محبوبیت نقش هستند دیده نمی شود. به طورکلی عملکرد فیلم های پربیننده تلویزیون در تبلیغ و ترویج فرهنگ عفاف از طریق ارائه الگوها و اسوه های حسنه، مطلوب نبوده است.
خلاصه ماشینی:
دلیل اصلی توجه به این امر، نقش شخصیت ها و ستاره های محبوب فیلم ها در شکل دهی به نگرش و رفتار مخاطبان است که با ارائه الگوهای مناسب در زمینه ترویج و تبلیغ عفاف میتواند به عنوان یکی از منابع اصلی جامعه پذیری عفاف ایفای نقش کند.
یافته های تحقیق حاکی از آن است که در فیلم های مورد بررسی، تصویر مناسبی از وضعیت عفاف در شخصیت هایی که میتوانند به عنوان الگو انتخاب شوند یعنی کسانی که دارای محبوبیت نقش هستند دیده نمیشود.
طبق یافته های پژوهش آزادمنش (١٣٨٢) نیز رابطه معناداری بین عامـل نفوذ اجتماعی بازیگران و شخصیت های رسانه ای و الگوبرداری از آنها توسط دختران دبیرستانی شهر تهران وجود دارد.
آزمون کای اسکوئر بـا درجـه آزادی ٢ و سطح معنی داری ٩٥ درصد نشان داد که در شخصیت های زن فیلم های پربیننـده شـبکه نمایش خانگی، بین محبوبیت نقش و داشتن لحن شوخی با نامحرم، رابطـه معنـیداری وجود دارد.
به طورکلی نتایج به دست آمده از یافته های تحقیق در مورد بررسـی رابطـه محبوبیـت نقش و عفاف در شخصیت های زن فیلم های پربیننـده تلویزیـون حـاکی از آن اسـت کـه وضعیت عفاف در شخصیت های زن فیلم های پربیننده تلویزیون که میتوانند بـه عنـوان الگو انتخاب شوند یعنی کسانی که دارای محبوبیت نقـش هسـتند، بـا سـطح مطلـوب و ایدهآل فاصله دارد.
به طورکلی شاخص های عفاف در این قشـر نشـان مـیدهـد کـه فـیلم هـای پربیننده تلویزیون در ارائه الگوهای مناسب رفتار بر اسـاس معیارهـای اسـلامی موفـق نبوده است که این نتایج مؤید یافته های پیشوایی و رضـایی (١٣٨٦)، محمـدی (١٣٨٤)، هرمزی زاده (١٣٧٤) و باهنر و علم الهدی (١٣٩٢) است .