خلاصه ماشینی:
"آنچه مهم است و در این مختصر جای پرداختن به آن نیست، آن است که آیا این نقشهای گوناگون در صورت عدم تعارض و تناقض در اراده الهی نیز جایی دارند، یا خدای متعال تنها یک نقش نحوی را اراده کرده و مردم و مفسران بر اثر عواملی مانند ضعف در عربیت و دور شدن از فرهنگ و گویشهای زمان نزول و نیز عدم دستیابی به قرائت پیامبر (ع) با همه ظرافتهای آن به چنین ابهامهایی گرفتار شدهاند؟ تحقیق در این خصوص را به مجال مناسب آن وامیگذاریم و به این اندک بسنده میکنیم که فهم مردم زمان نزول یکسان بوده و هیچ اختلافی در درک ظاهر عبارات گزارش نشده است و اگر برداشتها از ظاهر الفاظ و واژگان ـ به معنایی که توضیح آن گذشت ـ متفاوت میبود، اقتضای انعکاس آن وجود داشت، و اساسا باید دانست وقتی یک فرد برای میلیونها همزبان خود سخنرانی میکند، هیچیک از شنوندگان در فهم دچار اشکال نمیشوند.
در اینجا این پرسش مهم مطرح میشود که مترجم در برابر آیات متشابه که اغلب مربوط به صفات خبری خدا، روءیت خدا، علم الهی، عصمت انبیا، جبر و اختیار، و جز اینها و نیز در برابر مسائل فقهی، چه وظیفهای دارد؟ آیا باید آنها را به همان شکل منتقل کند یا موضعی مشخص اتخاذ نماید و زمینه سوء برداشتها را از میان بردارد؟ پاسخ این پرسش کاملا روشن است؛ زیرا متن اصلی و متن ترجمه در جایگاه یکسان قرار ندارند و مقایسه آنها با یکدیگر به لحاظ ابعاد گوناگون صحیح نیست؛ شاید مهمترین عاملی که قیاس را مع الفارق میکند، ریزش معنایی در ترجمه است."