چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی کیفی عوامل روانشناختی مؤثر در تأخیر پیشروی مسیر بیماری مولتیپل اسکلروزیس بود. مطالعه حاضر از لحاظ روش، یک پژوهش کیفی با رویکرد تحلیل محتوا بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در مرحله پیشرونده ثانویه مراجعهکننده به کلینیک MS بیمارستان سینا بود که با تأخیر وارد مرحله پیشرونده شده بودند. نمونهگیری در ابتدا به صورت هدفمند انجام شد و سپس به شکل نظری ادامه یافت و نمونه نهایی پس از اشباع نظری به 13 نفر رسید. مصاحبه بدون ساختار و مصاحبه نیمهساختاریافته با سؤالهای باز به عنوان شیوه جمعآوری اطلاعات انتخاب شد. تحلیل دادهها، از طریق کدگذاری مصاحبهها و تحلیل محتوای کیفی صورت پذیرفت. تجزیه و تحلیل دادهها منجر به تولید درونمایه اصلی سازوکارهای یاریسان گردید که شامل سه مقوله اصلی سبک مقابلهای کارآمد، حمایت اجتماعی ادراکشده و سرسختی و تابآوری و هفت زیرمقوله بود. یافتههای این پژوهش نشان داد که برخی عوامل روانشناختی در مسیر بیماری مولتیپل اسکلروزیس میتوانند نقش محافظتی و یاریرسان را برای افراد مبتلا ایفا کنند و ورود اجتنابناپذیر به مرحله پیشرونده ثانویه را به تعویق بیندازند، از سرعت پیشروی بیماری بکاهند و از وقوع حملههای مکرر جلوگیری نمایند.
The purpose of this study was to evaluate the psychological factors affecting the delay in progress of multiple sclerosis. The present study was a qualitative research with content analysis approach. The statistical population of this study was all secondary progressive multiple sclerosis patients referred to MS clinic in Sina Hospital and they had been enter to progressive phase with delay. Sampling was initially purposeful and then continued theoretically and the final sample reached thirteen individuals after theoretical saturation. Structured interviews and semi structured interviews with open-ended questions were selected as the data collection method. Data were analyzed through coding the interviews and qualitative content analysis. The analysis of the data led to the production of the main themes of Assistance Mechanisms that it consisted of three main categories of Effective Coping Style, Perceived Social Support, and Hardiness and Resilience, and seven subcategories derived from these main categories. The findings of this study showed that some psychological factors in the course of multiple sclerosis can play a protective and auxiliary role for affected persons and delay the inevitable entry into the secondary progressive phase, reduce the rate of disease progression, and prevent recurrent attacks.
خلاصه ماشینی:
تحليل کيفي عوامل روان شناختي مؤثر در تأخير پيشروي بيماري مولتيپل اسکلروزيس Qualitative Analysis of Psychological Factors Affecting the Delay in Progression of Multiple Sclerosis مريم بيداديان Maryam Bidadian PhD Student of Psychology, Psychology دانشجوي دکتراي روانشناسي، گروه روانشناسي، دانشکده علوم انساني، Department, Faculty of Human Sciences, Tarbiat دانشگاه تربيت مدرس ، تهران ، ايران .
The statistical population of this study حاضر شامل کليه بيماران مبتلا به مولتيپل اسکلروزيس در مرحله was all secondary progressive multiple sclerosis پيشرونده ثانويه مراجعه کننده به کلينيک MS بيمارستان سينا بود که با patients referred to MS clinic in Sina Hospital and تأخير وارد مرحله پيشرونده شده بودند.
يافته هاي اين پژوهش نشان داد که برخي عوامل روان main categories of Effective Coping Style, Perceived Social Support, and Hardiness and شناختي در مسير بيماري مولتيپل اسکلروزيس ميتوانند نقش محافظتي Resilience, and seven subcategories derived from و ياريرسان را براي افراد مبتلا ايفا کنند و ورود اجتناب ناپذير به مرحله these main categories.
همچنين ، درون مايه اصلي شناسايي شده در يک تحليل کيفي با متخصصان سلامت بين رشته اي به منظور بررسي مديريت MS قبل از ورود به مرحله پيشرونده ثانويه شامل مفاهيم فراهم آوردن شبکه حمايت براي بيماران و افراد مراقب ايشان و تشويق به انجام رفتارهاي خودمديريتي در بيماران است (ديوز، وود، برين ، ادواردز، جونز و همکاران ٣، ٢٠١٦).