کوروساوا یا میزوگوچی (زیستن 1952) معرفی و نقد

"پتیت جورنال دو سینما؛کایه دو سینما،شماره 68؛فوریه 1957 چه چیزی رفیق ما،موله را برانگیخت که اینقدر عبوس و خشک،در آخرین ستون مطلبش درباره مرور آثار کوروساوا و خاصه فیلم زیستن در سینما تک مطلب بنویسد؟چون او تنها کسی بود که به تماشای این فیلم‌ رفت کسی نمی‌توانست ساز مخالف با او بزند،و درست مثل مجله کایه دو سینما،باز کارگردان فیلم راشومون هم به نوعی قربانی پیشداوری او شد تا همه چیز به نفع وجه موسیقیایی و ظریف سینمای میز و گوشی تمام شود. این ذهنیت در فیلم راشومون بسیار عالی اجرا شد و به‌ همین دلیل می‌توانیم بگوییم که کوروساوا در حقیقت درها را برای سینمای‌ ژاپن در غرب باز کرد. در هر صورت من تعهد دارم که شهادتی کاملا متفاوت ارائه دهماین شهادت در ارتباط با فیلم زیستن است که موله با خونسردی آن را«نهایت پوچی»می‌خواند،اما به نظر من این فیلم یکی از زیباترین،کامل‌ترین و تکان‌دهنده‌ترین فیلمهای سینمای ژاپن است که در مجموعه فیلمهای مدرن توانستم تماشا کنم."