خلاصه ماشینی:
"تعداد از فیلمهایی که حقیقی از این شرکت پخش کرده است(به استثنای آثار تولید شده در خود جوزان فیلم)، عبارتاند از:آرزوی بزرگ،راه افتخار،باغ فردوس پنج بعد از ظهر،رازها،پیکنیک در میدان جنگ و...
در جواب سؤالتان باید بگویم،پخش فیلم بهطور سنتی که تا امروز هم رواج دارد،به این شکل است که وقتی تهیهکننده فیلم را تمام میکند،کپی صفر را به پخشکننده میسپارد و وظیفهی پخشکننده،آمادهسازی عکس،پوستر،بروشور،آنونس،پلاکارد و کپی فیلم و در نهایت، قرارداد با سینماها و نمایش آن در سینماهای تهران و شهرستانهاست.
. خب،وقتی پخش آن زمان در دست چهار یا پنج نفر بود و به خصوص اینکه در آن دوره مثل الآن قانونی برای پخشکننده وجود نداشت،این یعنی چه؟!یعنی انحصار طلبی،یعنی مافیا؛غیراز این است؟ .
. خب،در آن موقع همت دولت در تولید بود،چون هیچکس باور نداشت که سینمای بعد از انقلاب، تماشاگر داشته باشد!یادم است که همان تولیدات ابتدایی و اولیهی سینما بعد از انقلاب را دولت،یعنی وزارت ارشاد،سعی داشت در اکران حمایت کند،به این ترتیب که سینماهای خوبی را در اختیار این فیلمها قرار میداد.
. این ماجرای جداسازی دفاتر پخش از دفاتر تولید و ثبت شرکتهای جدید که در یک سال گذشته صورت گرفت،چه بود؟آیا واقعا مشکل پخش ما در کشور همین بود و حالا دیگر همهچیز حل شده است؟ .
. ببینید،جواب این سؤال برمیگردد به همان چیزیکه گفتم،یعنی اگر ما سالن سینما به اندازهی کافی داشتیم،دست صاحب سینما باز بود که فیلم مورد نظرش را اکران کند و ما هم دستمان باز بود که فیلممان را پخش کنیم."