چکیده:
مهمترین عنصر در نظام آموزش و پرورش دانش آموزان هستند. مشکلات رفتاری دانش آموزان تاثیر
مستقیمی بر خانواده، معلم و هم کلاسیها دارد. هراندازه کار تعلیم و تربیت، آگاهانه تر و با دانش و
بصیرت بیشتر توام باشد، از کیفیت بیشتری برخوردار خواهد بود. مشکلات رفتاری دانش آموزان در
مدارس که عبارت اند از مدرسه هراسی، مدرسه گریزی، اختلال لجبازی و نافرمانی، اضطراب، بیش فعالی
همراه با کمبود توجه و رفتارهای نامناسب یا ناپخته می با شد، مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. در
همین راستا برقراری ارتباط صمیمانه و سازنده با کودکان و نوجوانان بدرفتار، فضای مناسبی را برای آنها
فراهم می سازد تا درباره ی نگرانیها، استرسها و مشکلاتشان با فردی مطمئن و امین گفتوگو کنند، طعم
محبت و رفتار محبت آمیز را بچشند و دریابند که در هنگام بروز مشکلات همه ی درها به روی آنها بسته
نیست و میتوانند از حمایتهای عاطفی و معنوی دیگران به ویژه معلمان و مربیان برخوردار شوند. وجود این
رابطه به تدریج احساس بی پناهی، بی اعتمادی نسبت به دیگران و اضطراب را در آنها کاهش می دهد.
خلاصه ماشینی:
مشکلات رفتاري دانش آموزان در مدارس که عبارت اند از مدرسه هراسي، مدرسه گريزي ، اختلال لجبازي و نافرماني ، اضطراب ، بيش فعالي همراه با کمبود توجه و رفتارهاي نامناسب يا ناپخته مي با شد، مورد بررسي و مطالعه قرار گرفته است .
اهداف آموزش و پرورش دوره ابتدايي در پيش نويس برنامه اول توسعه اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي ايران هدف از آموزش و پرورش دوره ابتدايي اين گونه اعلام شده است : پرورش فضاي ديني و اخلاقي در دانش آموزان و کمک به رشد و خلاقيت آنها، پرورش قواي جسماني دانش آموزان ، آموزش نکات بهداشتي به منظور رعايت مسايل بهداشتي در خانواده و جامعه ، آشنا کردن کودکان و عادت دادن آنها به زندگي جمعي خارج از خانواده و آشنا کردن آنان به اطاعت از قانون (صافي، ١٣٧٣).
اين دسته از دانش آموزان دچار اضطراب مفرط به هنگام جدا شدن از افراد مورد علاقه خود مثل مادر يا محيط هاي مورد نظر خود ميشوند که به صورت واکنش ترس از مدرسه و بي ميلي به رفتن مدرسه يا در واقع جداشدن از موردهاي مورد علاقه خود نشان داده ميشود؛ اين ترس شديد تر از آن چيزي است که معمولا کودکان در اين سن نشان مي دهند؛ زيرا به طور کلي بچه ها در سنين اوليه ورود به مدرسه بيشتر مايل هستند در خانه باقي بمانند و نزد ديگر افراد خانواده به سرگرمي بپردازند با بالا رفتن سن اين ترس کمتر ميشود (فرقاني، ١٣٨٣).