چکیده:
رفتار اجتماعی مناسب فقط از راه یادگیری آموخته میشود و با تمرین و تکرار عادت میشود در این روند
بیشتر از همه به کوشش و خواست خود فرد بستگی دارد. روانشناسان بر این باور هستند که هدف از
تحصیل برآورده ساختن نیازهای اجتماعی و ورزیدگی دانش آموز در مهارتها و روشهای زندگی
کردن که آنها درمحل کارودرخانه برای زندگی ثمر بخش و استمرار عملکردشان در جامعه نیازخواهند
داشت. هدف مدرسه تنها انتقال معلومات نظری و دانش و اطلاعات نیست، بلکه مدرسه باید فرد را برای
مشارکت در زندگی اجتماعی امروز و آینده آماده سازد. رشد اجتماعی دانش آموز مانند سایر جنبههای
رشدی او بتدریج گسترش پیدا میکند و تقریبا همه فعالیتهای او تحت تاثیر اطرافیانش قرار میگیرند.
رشد و تکامل اجتماعی دانش آموز با سایر مظاهر رشد و تکامل وی هماهنگ و کاملا مربوط است. از
این رو برنامه مدارس باید طوری تنظیم شود که در عین پرورش استعدادها و مهارتهای گوناگون کودک و
آماده کردن محیط مناسب برای رشد طبیعی او، او را یک فرد اجتماعی بار آورد بطوری که صلاح خود را
در صلاح جامعه بداند، و در همه اعمال و حرکات خود تنها به فکر منافع شخصی نباشد و همواره نفع عموم
را بر نفع خود ترجیح دهد.
خلاصه ماشینی:
بررسي نقش و تاثير مدرسه در رشد اجتماعي دانش آموزان صديقه فخار تازه يزدي دانشجوي دکتري، زبان شناسي همگاني چکيده رفتار اجتماعي مناسب فقط از راه يادگيري آموخته مي شود و با تمرين و تکرار عادت مي شود در اين روند بيشتر از همه به کوشش و خواست خود فرد بستگي دارد.
از اين رو برنامه مدارس بايد طوري تنظيم شود که در عين پرورش استعدادها و مهارتهاي گوناگون کودک و آماده کردن محيط مناسب براي رشد طبيعي او، او را يک فرد اجتماعي بار آورد بطوري که صلاح خود را در صلاح جامعه بداند، و در همه اعمال و حرکات خود تنها به فکر منافع شخصي نباشد و همواره نفع عموم را بر نفع خود ترجيح دهد.
56 مهارت اجتماعي: مهارت هاي اجتماعي، مجموعه رفتارهايي اکتسابي هستند که از طريق مشاهده ، مدل سازي، تمرين و بازخورد آموخته ميشود و داراي ويژگيهاي زير است و رفتارهاي کلامي و غير کلامي را در بر ميگيرند و پاسخ هاي مناسب و موثر را در بردارند، بيشتر جنبه تعاملي داشته ، تقويت اجتماعي را به حداکثر ميرسانند و بر اساس ويژگيها و محيطي که فرد در آن واقع شده است ، توسعه مييابند و از طريق آموزش ، رشد ميکنند.
بنابراين ، برنامه مدارس بايد طوري تنظيم شود که در عين پرورش استعدادها و مهارتهاي گوناگون کودک و آماده کردن محيط مناسب براي رشد طبيعي او، او را يک فرد اجتماعي بار آورد بطوري که صلاح خود را در صلاح جامعه بداند، و در همه اعمال و حرکات خود تنها به فکر منافع شخصي نباشد و همواره نفع عموم را بر نفع خود ترجيح دهد.