چکیده:
جمعیت رو به افزایش زنان مبلغ و گستردگی موضوعات مربوط به زنان، در فضای علمی و فرهنگی جامعه و تأثیرگذاری مستقیم مبلغان زن بر اعضای خانواده، توجه ویژه به امر تبلیغ زنان و لزوم ارتقابخشی فعالیت آنان را میطلبد. هدف این پژوهش ارتقای تبلیغ دینی بانوان، با شناسایی آسیبها و ارائه راهکار،با رویکرد اخلاق تبلیغ دین، از میان ارکان تبلیغ دینی (مبلغ، پیام و مخاطب)، «مبلغ» میباشد و از میان امور متعدد مربوط به مبلغ، «پوشش مبلغ» انتخاب و این پرسش مطرح شده است که «چه مواردی در زمینه پوشش بانوان مبلغ، به اخلاق تبلیغ دینی آنان، آسیب میرساند و ریشههای این آسیبها کدام است؟ روش این مقاله، توصیفی– تحلیلی است. دادهها با روش مصاحبه به دستآمده و با تکنیک تحلیل مضمون، تحلیل شده است. یافتهها میرساند: مضامین برندپوشی، ناآراستهپوشی و غیرمتعارفپوشی، ناظر به گونههایی از پوشش بانوان مبلغ است که همگی نامناسب تلقی میشوند و علت انتخاب این پوششها، عدم شناخت پوشش مناسب، ناتوانی در انتخاب پوشش مناسب و نابسندگی نظام تربیتی حوزویان است؛ ثانیاً مضامین شیکپوشی و فرمپوشی ناظر به دوگونه پوشش مطلوب، اما چالشبرانگیزیاست که بیتوجهی به روایتها دال بر شیکپوشی، افراط و تفریط در شیکپوشی، بافت منطقه تبلیغی، سطح معیشتی مبلغان و خلط مصداقی پوشش شیک و نامتعارف، موجب این چالش شده و باید مورد ملاحظه قرار بگیرد.
The growing population of female preachers and the wide range of issues related to women, in the scientific and cultural environment of society and the direct influence of female preachers on family members, require special attention to the matter of propagating women and the need to promote their activities. This study aims to promote women's religious preaching, by identifying the harms and providing solutions, with the approach of religious preaching ethics, among the pillars of religious preaching of preachers (including preacher, message, and audience). Among the many issues related to the preacher, the "covering (clothing) of the preacher" has been chosen and the question has been raised that "in the field of clothing of female preachers what harms the morals of their religious preaching and what are the roots of these harms?" The method of this article is descriptive-analytical. The data was obtained by interview method and analyzed by thematic analysis technique. The findings suggest that the concepts of wearing brands, unadorned clothing and unconventional clothing refer to types of female preachers’ clothing, which are all considered inappropriate, and the reason for choosing this type of clothing is the lack of recognition of appropriate clothing, the inability to choose appropriate clothing, and the inadequacy of the Islamic Seminary’s educational system. Secondly, the themes of fashionable clothing and formal wear are related to two types of ideal clothing is a challenge that neglecting the narratives as a reason for fashionable clothing, excesses in fashionable clothing, the context of the preaching region, the living standards of the preacher, and the confusion of examples of fashionable and unconventional clothing, have caused this challenge and should be considered.
خلاصه ماشینی:
پژوهشهایی با رویکرد توصیفی- تحلیلی نیز در زمینه آسیبهای تبلیغ دینی انجام شده است؛ مقاله حسن بوسلیکی (1391)، با عنوان «اخلاق تبلیغ دین در عصر حاضر، ارزشها و معضلها»، مقاله مهدی احمدپور (1397) با عنوان «گونهشناسی و تحلیل آسیبهای اخلاقی تبلیغ دین» و مقاله محمد شکری و سید احمد فقیهی (1397) با عنوان «مشکلات اخلاقی تبلیغ دین و راههای برونرفت از آن» از این جمله است.
در این تحقیق با فرض آنکه معیار پوشش مناسب زنان مبلغ از نظر شرع، معلوم و از نظر عرف، نامعلوم است، از عرف جامعه مبلغان، درباره نوع پوشش نامطلوب زن مبلغ پرسش شده است تا فهم مشترکی از آنچه آسیب اخلاقی مبلغان در زمینه پوشش، تلقی میشود، حاصل آید.
جمعبندی تجارب این امر میان مبلغان دینی مورد اتفاق است که مبلغ باید پوشش مناسبی داشته باشد که با محتوای دینی که قصد تبلیغ آن را دارد، همخوانی داشته باشد و نامناسببودن پوشش مبلغ، امری منفی در اخلاق تبلیغ بانوان تلقی میشود.
ج. ناآگاهی از معیار تشخیص مدلهای پوشش برخی پوششهای نامناسب، به دلیل آن نیست که مبلغ به این مسئله بیتوجه است، بلکه علت آن است برخلاف مبلغان مرد (که معمولاً با لباس مشخص روحانیت به تبلیغ میروند)، ظرفیت تغییرات لباسهای خانمهای مبلغ آنقدر زیاد است که بهسادگی نمیتوان تشخیص داد آیا این لباس مصداق شیکپوشی است یا نشانه آراستگی است یا مصداق تجملزدگی؟ یکی از مصاحبهشوندگان، میگوید: آقایان عمامه و عبا دارند یا در نهایت کت و شلوار که بسیارجای مانوردادن ندارد، اما لباسهای خانمها فضای مانور زیادی دارد و این کار را برای خانمها سخت میکند و قضاوتها را درباره پوشش آنها سختتر (مصاحبهشونده شماره 6).