چکیده:
دولتهای مردمسالار به منظور حمایت از اقشار نیازمند و آسیبپذیر اجتماعی, هموازه
وجوهی را در بودجه منظور و در قالب پرداختهای انتقالی, میان این افراد توزیع میکنند. به
طور معمول در کشورهای پیشرفته یارانهها از محل دریافت مالیاتها به صورت مستقیم
میان نیازمندان توزیع میشود.
در ایران به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی, حمایت از اقشار آسیبپذیر با توزیع
کالاهای اساسی یارانهای (گندم, برنج, روغننباتی, قند و شکر, فرآوردههای سوختی, دارو و...)
در دوران جنگ تحمیلی آغاز شد و سپس تداوم یافت.
با وجود آنکه سالانه نزدیک به ۱۰ درصد بودجه دولت صرف عرضة کالاهای یارانهای
میشود. اما این پارانهها به لحاظ ببرهمندی بیشتر گروههای پرد رآمد. نسبت به اقشار
آسیب پذیر. نتوانسته است نقش کلیدی در یبود وضعیت زندگی و به ویژه معیشت
خانوارهای کمد رآمد. ایفا کند و از این جهت اقدام برای تجدیدنظر در توزیع یارانهها ضرورتی
غیرقابل انکار میباشد. با این حال همواره نگرانی در خصوص آثار و پیامدهای منفی قطع توزیع
عمومی و هدفمند کردن یارانةها وجود داشته و دارد. البته کارشناسان, راه حلهایی دا برای
مقابله با پیامدهای ناگوار پیشنپاد میکنند.
خبرنگار نشریه «بررسیهای بازرگانی» در گفت وگو بادکتر حمید برادران شرکاء, رییس
دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی, نظرات وی را در خصوص نحوه توزیع کنونی
یاران4هاء آثار مثبت و ملفی هدفمند کردن یارانهها و زاه حلهایی برای اقدام عملی در این
زمینه جویا شد. ماحصل این گفت وگو را با هم میخوانیم.