چکیده:
توسعه اقتصادی. اجتماعی پایدار بدون دسترسی به بازار سرمایه پویا میس نمی گردد.
اکثر کشورهایی که امروز در جرگه کشورهای پیشرفته صنعتی قرار گرفتهاند. مسیر توسعه را
باایجاد بازارهای پرتحرک پول و سرمایه و تامین منابع سرمایه گذاری از این بازارها تداوم
بخشیدهاند. و از پساندازهای کوچک مردم در مسیر رونق سرمایه گذاریهای مولد اقتصادی
ببره گرفتهاند.
در ایران, بازار سرمایه از تحرک و پویایی و نیز ابزار لازم برای تجهیز منابع بهرهمند نیست
وبه همین جست نظام بانکی, مهمترین و فعالترین مرجع تامین نیازهای سرمایه گذاری
میباشد و از آنجا که بانکها دولتی بیشتر در خدغت بخش عمومی قرار دارند. منابع
محدودتری را برای اعطای تسپیلات به متقاضیان بخشهای مختلف اقتصادی در اختیار دارند.
از سوی دیگر, سود تسیلات اعتنباری بانکها و نیز بازار سیاه سرمایه. خود هزینهای
سنگین برای سرمایه گذاران تلقی می گردد. در حالی که بازده سرمایهگذاری در بخشهای
مختلف اقتصادی چندان زیاد نمیباشد.
فقدان بازار سرمایه فعال. سبب شده است که متقاضیان منابع (سرمایه گذاران) پیش از
پیش به نظام بانتکی و تسپیلات یارانهای وابسته شوند و در این راستا تلاش سرمایه گذاران
معحدود به زمینههایی میشود که از رانت نرخ سود کمتر بهرهمند. شود و چه بسا طرحهای
سرمایه گذاری پربازده به لحاظ فقدان ارتباطات لازم برای دستیابی به تسهیلات ارزانتر به
بوته فراموشی سپرده شوند.
در بسیاری از کشورها. بازار بورس (بازارهای اولیه و ثانویه) منبع اصلی تامین تقاضاهای
سرمایه گذاری و عرضه سرمایه میباشند. اما بورس تهران با تنگناهای بسیاری برای تحصیل
چنین موقعیتی رویهرو است که در این نوشتار بدانها اشارهای خواهیم داشت.