چکیده:
انسان موجود پیچیدهای است.تربیت او نیز به سادگی ممکن نمیباشد.به همین دلیل،برای تربیت مطلوب،همهجانبه و واقعی آدمی،خداوند کتاب آسمانی خود،یعنی قرآن کریم و پیامبران و ائمه(ع) را برای امر هدایت انسان فروفرستاد.با پیروزی انقلاب و استقرار حکومت اسلامی در ایران،توجه به امر تربیت براساس آموزههای دین اسلام،از جایگاه ویژهای برخوردار گردید.تمامی نهادهای رسمی و غیررسمی در جامعه،به خصوص نهاد آموزش و پرورش،مسئولیت محقق ساختن آن را عهدهدار شده است.تربیت انسانهای الهی و همجهت و هماهنگ با معیارهای اسلامی،وظیفه اساسی نظام آموزش و پرورش محسوب میشود.این مهم،جایگاه و نقش تعلیم و تربیت دینی را در نظام آموزش و پرورش مشخص میسازد.بنابراین،مسئولان به منظور محقق ساختن شرایط مطلوب پرورش نسلی با ایمان، موظفند با آگاهی و بصیرت و زمینهسازی مناسب،این مکان را فراهم آورند.این مقاله،باتوجه به تحقیقات انجامشده در خصوص وضعیت تربیت دینی در نظام آموزش رسمی،به بررسی موضوع در ابعاد مختلف برنامهریزی،محتوا،روش و ارزشیابی میپردازد.سپس،راهکارهایی را جهت ایجاد تحول و نیل به وضعیت مطلوب ارائه مینماید.
خلاصه ماشینی:
"این نوشتار تلاش دارد باتوجه به تحقیقات انجامشده در خصوص وضعیت موجود تربیت دینی در نظام آموزش و پرورش رسمی1(عمدتا به نحو صریح و بارز تدریس دینی و قرآن در دورههای مختلف تحصیلی)و آسیبشناسی آن،کیفیت تأثیر نظام آموزش رسمی کشور را در تربیت دینی دانشآموزان مورد بررسی قرار دهد و سپس،راهکارهایی را جهت ایجاد تحول و نیل به وضعیت مطلوب ارائه نمایند.
حال با گذشت بیش از دو دهه از پیروزی انقلاب اسلامی،میتوان این سئوال اساسی را مطرح کرد که باتوجه به افزایش ساعات تدریس دینی،قرآن و فعالیتهای پرورشی،چرا نظام آموزشی در تربیت دینی چندان موفق نبوده است؟هریک از عناصر برنامهء درسی،از نظر کمی و کیفی،دچار چه نوع اختلالی بودهاند؟جهت رفع اختلالها،چه تلاشها و اقداماتی باید انجام داد؟آیا اهداف در نظر گرفته شده،به درستی انتخاب نشدهاند؟آیا محتوای انتخابشده با شرایط و نیازهای مخاطبان هماهنگ نبوده است؟آیا روشهای تدریس،کارایی لازم را نداشتهاند؟آیا ارزشیابی به عمل آمده،کیفیت مناسبی نداشته است؟آیا مطالب در نظر گرفته شده از سازماندهی مناسبی برخوردار نبودهاند؟آیا فعالیتهای یادگیری انجامشده از سوی دانشآموزان،جهت صحیحی نداشته است؟ برای بررسی مستدل موضوع و در پاسخ به سئوالات مطرحشده،در این قسمت با نگاهی آسیبشناسانه،محتوی آموزشهای دینی،کیفیت و کمیت برنامهریزیهای انجام گرفته، اهداف تربیت دینی و اخلاقی،نحوه ارائه مواد درسی تعلیمات دینی و قرآن به دانشآموزان، کیفیت ارزشیابیهای به عمل آمده با نظر به نتایج تحقیقات صورت گرفته در راستای امر تربیت دینی دانشآموزان در سه دوره ابتدایی،راهنمایی و دبیرستان مورد بررسی قرار میگیرد تا باتوجه به شناخت وضعیت موجود،بتوان راهکارهایی را برای ایجاد تحول و دستیابی به وضعیت مطلوب در امر تربیت دینی در نظام آموزش رسمی ارائه داد."