خلاصه ماشینی:
"بهعنوان مثال اشاره میشود که در گفتوگویی که از طریق رسانه پخش میشود،سلام و احوالپرسی مجری،این حس را القا میکند که مخاطب احساس کند در جریان کار قرار دارد.
بنابراین میتوان اینطور اشاره کرد که«گفتوگو»در رسانه به نوعی از مبانی فرهنگی سرچشمه میگیرد یا تأثیر بسیار میگیرد و در نیمهی لزوم یک«ایددولوژی»یا بههرحال«روش»مناسب برای یک گفتوگوی سالم،آشکار میشود که نمایانگر مبانی فرهنگی و اصول و قواعد آن جامعه است.
البته در بخش گفتوگوی سیاسی،کتاب قصد دارد به این موضوع اشاره کند و کشور آمریکا را مثال میزند و انواع شگردهای کارآمد در علم سیاست را بیان میکند؛اما بههرحال همهی اصول چه در آمریکا و چه در مناطق و اماکن دیگر رعایت نمیشود.
پس کتاب باید اشاره میکرد که همیشه یک گفتوگو نمیتواند نمایانگر فرهنگ جامعهی خودش باشد و ما میتوانیم برای آن مثال نقض بیاوریم."