خلاصه ماشینی:
"بازه آن دسته از جماعت مادی‌گرا هم وقتی می‌بینند عده‌یی از همکارانشان از سر احتیاط و تنوع به معناگرایی رو آورده‌اند، آن‌ها را مورد استهزا و سرزنش قرار می‌دهند و با به رخ کشیدن فیلم‌های پرفروش تین‌آیجری‌شان و سر کوفت زدن فروش کم فیلم‌های معناگرای آن‌ها برایشان کلام نصیحت‌گرانه می‌گشایند و خطابه می‌آورند که: ای قوم به کج(!)رفته کجایید کجایید مایه و پول همین جاست بیایید بیایید پس برای رو کم کنی هم که شده ما به جد معتقدیم دستگاه‌هایی دولتی و هرهنگی معناگرایی را رها ساخته قدری به مایه‌گرایی روی آورند و در راستای برنامه‌ی پنجم توسعه معناگرایی و معنویت دوستی را واگذار کنند به بخش خصوصی!در آن صورت تازه مشکلات سینمای ایران آغاز می‌شود و بعضی از این جماعت سینماگر که ما می‌شناسیم،در روی صحنه معنویت‌گرایی می‌کنند و در پشت صحنه و خلوت مادی‌گرایی!نتیجه این ککه یک آش شلم شوربا پخته می‌شود که نه کسی مسئولبت پخت آن را به عهده می‌گیرد و نه کسی جرئت می‌کند آن را تناول کند!مثل همینوضعیتی که طی چند سال اخیر به وجود آمد؛متولیان فرهنگی کشور سینماگران را به حال خود واگذاشتند تا ببینند این‌ها می‌خواهند چه بلایی بر سر خود و سینمای ایران بیاورند،نتیجه این شد که دست‌اندرکاران سینمای وطنی به جای آن‌که تهدیدها را تبدیل به فرصت نمایند لطف فرموده فرصت‌های به وجود آمده را تبدیل به تهدید نمودند(!)و نتیجه‌ی طبیعی این فرایند چنین شد که«سنتوری»پیش پای«نقاب»ذبح شرعی گردید *شیطان در سیما و سینما می‌خواستیم توصیه کنیم راهکار دیگری به کار گرفته شود تا نتیجه‌ی بهتری حصول گردد."
(
, 
, 
)
