خلاصه ماشینی:
"جسته گریخته کارگردانانی بودند که غیر از فیلمهای تجاری،گونههای دیگری را مورد توجه قرار میدادند،کما اینکه این موج سینمایی در مقطعی پا گرفت و مورد اقبال مردم هم واقع شد اما فضای سینمای قبل از انقلاب،فضای مناسبی برای کار کردن یک خانم نبود.
اگر نقشهای بازیگران زن را بررسی کنید،به یک زن کاملا مصرفی برخورد میکنید که فقط در حال سرویس دادن به خانواده بوده و یا مورد بیعدالتی واقع شده است اما واقعیت جامعه چیز دیگری بود و خیلی بهندرت چنین چیزی را میتوانستید ببینید!زن میتواند یک شخصیت محوری داشته باشد که این امر در سینمای قبل از انقلاب دیده نمیشود.
شاید اگر به چند نفر از این خانمهای تازه وارد اجازه داده میشد دو یا سه فیلم دیگر هم بسازند،میتوانستند شاهکارهایی را خلق کنند اما چون قوانین مافیایی دوباره بر فضای سینما حاکم شده بود چنین مجالی به آنها داده نشد.
خانم بهزاد،شما که در دانشگاه بوستون آمریکا رشتهی سینما خواندهاید،میتوانید قوانین ورود به عرصهی سینما را در آنجا توضیح دهید؟ در همه جای دنیا ورود به سینما سخت است،به خصوص در آمریکا، به دلیل اینکه رقابت بسیار بالاست اما اگر واقعا استعداد داشته باشید و نمونه کار هم ارایه کنید پیشرفت و ترقی شما حتمی است؛مانند اسپیلبرگ که بعد از ساختن فیلم کم قیمت و سادهی دوئل به اوج شهرت رسید.
مهم این است که شما با استعداد و پشتکار بتوانید وارد گردونهی سینما بشوید،به ویژه نمونه کار داشته باشید،هرچند قبول دارم که پیدا کردن تهیهکننده در همه جای دنیا سخت است مخصوصا برای کار اول،اما در ایران باید درصد را نگاه کرد."