خلاصة:
زمینه: اختلال طیف اتیسم، اختلالی شناختی و عصبی-رفتاری است که با 3ویژگی اصلی نارسایی در مهارت های تعامل اجتماعی، اختلال در ارتباطات کلامی و غیرکلامی، همراه با الگوی های محدود و تکراری علایق مشخص شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مداخله روانی-اجتماعی بر بازداری و کنترل هیجانی کودکان با اختلال طیف اتیسم دارای عملکرد بالا بود.
روش: روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. تعداد 24کودک در دامنه سنی 10 تا 12سال به روش نمونه گیری در دسترس در استان یزد انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 2گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. در این پژوهش برای ارزیابی کارکردهای اجرایی از پرسش نامه بریف و برای ارزیابی اختلال طیف اتیسم از پرسش نامه صفات طیف اتیسم استفاده شد. پس از اجرای پیش آزمون، برای آزمودنی های گروه آزمایش 10جلسه مداخله روانی-اجتماعی برای کودکان و به طور همزمان 10جلسه آموزش ویژه والدین شان انجام شد و بعد از اتمام آن در هر 2گروه آزمایش و گواه پس آزمون اجراشد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین نمره های پیش آزمون و پس آزمون متغیر بازداری زمینه: اختلال طیف اتیسم، اختلالی شناختی و عصبی-رفتاری است که با 3ویژگی اصلی نارسایی در مهارت های تعامل اجتماعی، اختلال در ارتباطات کلامی و غیرکلامی، همراه با الگوی های محدود و تکراری علایق مشخص شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مداخله روانی-اجتماعی بر بازداری و کنترل هیجانی کودکان با اختلال طیف اتیسم دارای عملکرد بالا بود.
روش: روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. تعداد 24کودک در دامنه سنی 10 تا 12سال به روش نمونه گیری در دسترس در استان یزد انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 2گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. در این پژوهش برای ارزیابی کارکردهای اجرایی از پرسش نامه بریف و برای ارزیابی اختلال طیف اتیسم از پرسش نامه صفات طیف اتیسم استفاده شد. پس از اجرای پیش آزمون، برای آزمودنی های گروه آزمایش 10جلسه مداخله روانی-اجتماعی برای کودکان و به طور همزمان 10جلسه آموزش ویژه والدین شان انجام شد و بعد از اتمام آن در هر 2گروه آزمایش و گواه پس آزمون اجراشد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین نمره های پیش آزمون و پس آزمون متغیر بازداری(001/ 0 = P (r=35/34) و تنظیم هیجانی تفاوت معنی دار وجود دارد(001/ 0 = P ).
نتیجه گیری: بنابراین می توان این گونه نتیجه گرفت که روش مداخله ای روانی-اجتماعی بر کاهش بازداری و بهبود تنظیم هیجانی کودکان با اختلال طیف اتیسم اثر مثبت و معنی داری دارد.
Background: Autism spectrum disorder is a cognitive and behavioral-neural disorder. It diagnosed by three features: difficulties in social interactions، disorder in verbal and non-verbal communication and along with limited and repeated schema. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of psychosocial intervention on inhibition and emotion regulation in children with high functioning autism spectrum disorder.
Method: It is a semi-experimental research. The subjects of this study were 24 children that were diagnosed with high functioning autistic disorder that was selected by available sampling method and substituted to two groups (12 students in experimental group، 12 students in control group). In order to survey the subjects، the Behavior rating Inventory of Executive Function (BRIEF) and the Autism Spectrum Quotient (AQ) were used. After the pre-test and performing 20 intervention sessions for experimental group، all groups took the post test. In order to analysis the data MANCOVA were used.
Results: The result showed that the inhibition (f= 35/34، p ≤ 0/001) and emotional (f=51/58، p ≤ 0/001) regulation in pre-intervention and post-intervention was significantly different.
Conclusion: We can conclude that psychosocial intervention techniques have positive effect on inhibitory and emotional control.