Abstract:
تحولات در روابط جمهوری اسلامی ایران با امریکا در چند دهه گذشته گویای وجود بحرانهای عمیقی از جمله بحران فرهنگی و روانی بین جمهوری اسلامی و امریکا است. نویسنده مقاله، با تاکید بر موضوع عملیات روانی امریکا از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تا بحران هستهای نشان میدهد که دلیل اصلی بحران و تعارض بین امریکا و ایران نحوه عملکرد ساختارهای اطلاعاتی و فزونطلبی سیاسی امریکا است. امریکا با تاکید فراوان بر ابعاد فرهنگی و هویتی در برخورد با جمهوری اسلامی سعی دارد با بهرهگیری از ابزار عملیات روانی و استفاده از اصل فرصت و بهرهبرداری از وقایع به اهداف خود نایل آید.
Machine summary:
"امریکا در طول هشت سال جنگ عراق با ایران ، با حمایتهای سیاسی - مالی و نظامی خود، زمینه های گسترش و طولانی شدن جنگ را فراهم کرد (که اخیرا خانم آلبرایت نیز به آنها اعتراف کرده است )، اما درست در ژوئن ١٩٨٢همزمان با موفقیتهای نیروهای ایرانی در بیرون راندن نیروهای عراقی از خاک خویش ، امریکا که عراق و حتی حاکمان کشورهای ثروتمند و نفت خیز عرب را در خطر میدید، از ترس کسب پیروزیهای بیشتر ایران ، به ویژه آنکه جمهوری اسلامی ایران سخن از صدور انقلاب اسلامی به میان آورده بود، حمایت از رژیم بعثی را آغاز کرد و این نخستین تصمیم جدی ایالات متحده برای رویارویی با ایران بود.
امریکا با طرح اتهاماتی نظیر نقض حقوق بشر و دمکراسی، اخلال در روند صلح در خاورمیانه ، مداخله در امور داخلی کشورهای افغانستان و عراق ، حمایت از تروریسم و تلاش برای برخورداری از سلاحهای هسته ای، علاوه بر تقویت توان موشکی و تکثیر جنگ افزارهای شیمیایی، خواهان آن است که تهدیدات ایران برای منطقه و جهان را بزرگ نمایی کند تا از این طریق ضمن اعمال فشار بر سازمانهای بین المللی، کشورهای منطقه خاورمیانه و نیز کشورهای اروپایی را با سیاستهای یک جانبه گرایانه خود همسو و هماهنگ نماید."