Abstract:
آزادی اندیشه و بیان یکی از آزادی های اساسی است که از دیدگاه های مختلف مذهبی، فلسفی، اجتماعی، اخلاقی، حقوقی و بین المللی مورد بحث و بررسی واقع شده و در قوانین داخلی و اسناد و پیمان های بین المللی انعکاس یافته و مورد حمایت قرار گرفته است. تحلیل حق آزادی بیان، به منزله یکی از حقوق و آزادی های بنیادین بشر، نیازمند تمهید مقدمه ای مناسب درباره حقوق بشر است. به ویژه آنکه موضوع این مقاله التزام به رعایت حقوق بشر به طور کلی و رعایت و تامین حق آزادی بیان به طور جزئی است. در مقاله حاضر، که تحت عنوان آزادی بیان در اسناد بین المللی حقوق بشر و اسلام می باشد، سعی شده است تا مباحث مربوط در ادامه ارائه گردد. در قسمت اول به بیان مقدمه ای در مورد حقوق بشر و خواستگاه آن در جهان و اسلام و سپس تعاریفی از حقوق بشرو آزادی از دیدگاه برخی از اندیشمندان آورده شده است. در قسمت دوم، به بررسی آزادی بیان در اسناد بین المللی و اسلام پرداخته شده است.
Machine summary:
"آزادی عقیده و بیان از یکدیگر جدا و تفکیک پذیر نیستند زیرا فکر و اندیشه بدون سخن و بدون ابراز آن ارزشی ندارد؛ فکر، جزء مکنونات باطنی و پنهانی بشر و در نهانخانه دل اوست و ما را به آن دسترسی نیست و آن وقتی شکل پیدا می کند که به گونه ای از راه گفتار، نوشتار، رفتار و غیره در عالم خارج ابراز و ظاهر شود و تا این حد آزاد، و در خور احترام است و مطلقا و قانونا نباید مانع ان شد ولی انجا که فکرجنبه مجرمانه به خود بگیرد یعنی مخل نظم عمومی، امنیت ملی، اخلاق حسنه و حقوق و آزادی های دیگران شود منطقا قابل تحمل و در خور احترام نخواهد بود.
این محدودیت ها، فقط باید بنا به ضرورت های ذیل و به وسیله قانون انجام گیرد: الف ) برای احترام حقوق و حیثیت دیگران ب ) حفظ امنیت ملی یا نظم و سلامت و اخلاق عمومی ٣ ـ دومین کنفرانس جهانی حقوق بشر در کنفرانس جهانی حقوق بشر که در ژوئن ١٩٩٣ در وین برگزار شد و در سند مصوب آن معروف به بیانیه حقوق بشر وین ، به آزادی بیان به عنوان یک عنصر جهان مشمول اشاره شده است در این کنفرانس ، در خصوص ارتباط یک جامعه دموکراتیک و مبتنی بر مردم سالاری با آزادی بیان وفاقی عام حاصل شد و تأکید گردید که تقویت و پیشبرد دموکراسی ، بر ابراز اراده آزاد افراد و اندیشه ها و عقاید آنها مبتنی می باشد ."