Abstract:
رسانه و تلویزیون از جمله عرصههای مهمی هستند که بحث اعتماد اجتماعی در آنها به صورت جدی مطرح میشود؛ چرا که رسانهها نمیتوانند در فضایی فارغ از اعتماد مخاطبان، دوام و قوام داشته باشند. این پژوهش در صدد است تا به بررسی رابطه بین اعتماد به تلویزیون و احساس امنیت مخاطبان بپردازد.افراد به واسطه اطلاعات دریافتی از رسانه، به ارزیابی محیط پیرامون خود می پردازند. یکی از مهمترین این تصورات که گربنر در نظریه کاشت رسانه ای از آن به عنوان یکی از بارزترین اثرات رسانه یاد کرده، احساس امنیت یا ناامنی است و این احساس با میزان اعتماد به رسانه رابطه دارد.
اعتماد عبارتست از تمایل فرد به قبول ریسک در یک موقعیت اجتماعی، که این تمایل مبتنی بر حس اطمینان به این نکته است که دیگران به گونه ای که انتظار می رود عمل می نمایند.
این تحقیق با استفاده از روش پیمایش بر روی 400 شهروند تهرانی انجام شد و از تحلیل رگرسیون جهت آزمون فرضیات تحقیق،بهره گرفته شد.
نتایج تحلیل رگرسیونی و همچنین محاسبه اثر کل متغیرها بر روی متغیر وابسته نشان می دهد که متغیر اعتماد به تلویزیون با دارا بودن اثر کل به اندازه(15.)در تبیین واریانس متغیر احساس ناامنی، از بیشترین قدرت تبیینکنندگی برخوردار است. در رتبه دوم، صحت اخبار و برنامه های تلویزیون قرار دارد. بعد از صحت اخبار و برنامه های تلویزیون، متغیر بی طرفی تلویزیون با اثر کل به اندازه(02.) در رتبه سوم قرار دارد.
Machine summary:
"بررسی رابطه بین اعتماد مردم به تلویزیون و احساس امنیت 1 دکتر علی اصغر کیا 2 محمد رضا نادر پور چکیده رسانه و تلویزیون از جمله عرصه های مهمی هستند که بحث اعتماد اجتماعی در آنهـا بـه صورت جدی مطرح میشود؛ چـرا کـه رسـانه هـا نمـیتواننـد در فضـایی فـارغ از اعتمـاد مخاطبان ، دوام و قوام داشته باشند.
نتایج بدست آمده نشان میدهد که رابطه رسانه های جمعی با اعتماد اجتماعی یک رابطه چند وجهی است ، به این معنی که نتایج بر اساس نوع رسانه (روزنامه یا تلویزیون )، نوع برنامه و نیز ویژگیهای فردی و نگرشی خود مخاطبان متفاوت است .
مثل نظریۀ استحکام که میگوید اگر قرار است رسانه ها تأثیری بر مخاطب داشته باشند، باید زمینه ها و پیش شرط های لازم برای این تأثیر وجود داشته باشد و نمیتوان محتوای پیام ارتباطی را به عنوان یگانه محرک، تأثیرگذار بر پاسخ مخاطب در نظر بگیریم (برلسون ،١٩٥٩: ٦).
به منظور توضیح رابطه بین اعتماد به تلویزیون و امنیت اجتماعی میتوان این چنین استدلال کرد که یکی از کارکردهای رسانه های جمعی، نظارت بر محیط است .
حاصل این تحرک ذهنی، افزایش مبادله و تعامل بین افراد و در نتیجه عام گرایی در نگاه پارسونزی و کمک به شکل گیری جامعه مدنی در قالب مفهوم گستره عمومی از نگاه هابرماس است که در کل نقش موثری در افزایش اعتماد اجتماعی در بین افراد و متعاقب آن احساس امنیت دارد."