Abstract:
نوواقعگرایی که همچنان دولت را به عنوان بازیگر اصلی صحنه سیاست بینالملل میداند روایتی قدرتمند از واقعگرایی است که میگوید تا وقتی نظام بینالملل اقتدارگریز باشد کشمکش بر سر قدرت و امنیت ادامه خواهد داشت. نو واقعگرایی عمیقترین و دقیقترین نقدها را بر پروژههای اصلاحطلبانه در سیاست بینالملل وارد ساخته است. از همین رو شگفتآور نیست که این مکتب آماج اصلی حمله کسانی قرار گرفته است که چارچوب ذهنیشان اصلاحطلبانه یا انتقادی است. این نظریه که محصول چالش نظریه رفتاری و نظریه وابستگی متقابل است بهرغم انتقاداتی که از منظرهای گوناگون بر آن شده است، کماکان توانسته سلطه خود را را حفظ نماید. نوشتار حاضر تلاش دارد ضمن پرداختن به چگونگی ظهور نو واقعگرایی، مبانی فکری- فلسفی و نیز عناصر اصلی این نظریه، دیدگاههای منتقدان نظریه واقعگرایی را مطرح و بررسی نماید.
Machine summary:
واقعگرایی سیاسی با جاذبه خود در ایجاد مفهومی مرکزی در روابط بینالملل، به شکل زیر مباحث خود را مطرح میکند: نظام بینالمللی نشانگر آنارشی است.
هدف والتز از روشن ساختن مفهوم ساختار آنگونه که خود در ابتدای این فصل عنوان میکند، این است که اولا نشان دهد که سیستم بینالمللی- سیاسی میتواند از سایر سیستمهاو حوزههای بیناالمللی از جمله اقتصاد جدا درک و فهمیده شود.
با توجه به تفاوت اساسی سیستم داخلی که در آن نظم حاکم است، با سیستم بینالمللی که با بینظمی و آنارشی مشخص میشود، والتز معتقد است که اصل نظمدهنده سیستم بینالملل همان فقدان دولت مرکزی و به عبارت دیگر وجود آنارشی است (Ibid, 89-90).
2-1- تمایز واحدهای سیستم و کارکرد هر یک از آنها دومین عنصر تعریفکننده ساختار از نظر والتز در ساختار سیاسی داخلی، عبارت است از کارکردی که به وسیله واحدهایی که از یکدیگر متمایز هستند، انجام میپذیرد.
به نظر او آنچه که ارتباط اجزاء یک سیستم سلسله مراتبی را تعیین میکند دو چیز است: نخست تمایز کارکردی واحدها و دوم میزان توانایی واحدها، اما والتز مطرح میکند که واحدهای یک سیستم آنارشیک (سیستم بینالملل) از لحاظ کارکردی متمایز از یکدیگر نیستند.
در خاتمه، نکتهای را که باید خاطرنشان ساخت این است که در نظریه سیستمی ساختار والتز بین سیستم آنارشی بینالمللی و موازنه قوا رابطه وجود دارد.
از نظر والتز نظام بینالملل دارای ساختار دقیقا تعریف شدهای است که در آن میباید به اصل نظام دهندگی، ویژگی واحدهای موجود در نظام و کیفیت توزیع توانایی واحدها توجه داشت.