Abstract:
والزر در «حوزه های عدالت» تبیینی از اصول عدالت توزیعی را ارائه می دهد که بر فهم معانی خیرهای مختلف اجتماعی مبتنی است. این تبیین از عدالت، «تکثرگرایانه» و بر ایده «برابری پیچیده» بنا شده است. مقصود والزر آن است که هریک از حوزه ای حیات اجتماعی، معیارهای خاص خود برای توزیع خیرهای اجتماعی را دارد و نباید معیارهای یک عرصه را به عرصه های دیگر تسری داد. نقطه مقابل عدالت مطلوب والزر، جباریت وسلطه است که به معنای سلطه معیار عدالت در یک عرصه به عرصه های دیگرحیات اجتماعی است. تنوع اصول توزیع خیرهای اجتماعی، تلاش برای ایجاد سازگاری میان کثرت گرایی و برابری، و مخالفت با سلطه سرمایه بر عرصه قدرت سیاسی از نقاط برجسته نظریه عدالت والزر محسوب می شوند. از سوی دیگر، منتقدان والزر معتقدند خصلت محافظه کارانه والزر موجب می شود نتواند موضع انتقادی مشخصی درباره شیوه های نادرست توزیع خیرهای اجتماعی اتخاذ کند. عدم ارائه معیاری مشخص برای فهم معیارهای اجتماعی توزیع خیر، نسبیت معناهای اجتماعی و ناتوانی در ارائه معیاری برای نقد روشهای نادرست در توزیع خیرهای اجتماعی از جمله مهمترین انتقاداتی است که بر نظریه عدالت والزر وارد شده است.
In “Spheres of Justice,”Walzer offers an explanation of the principles of distributive justice based on an understanding of the meanings of the various social good. This explanation of justice is “pluralistic” and based on the idea of “complex equality.” Walzer’s point is that each area of social life has its own criteria for distributing social good, and one area should not be extended to other areas. The opposite of Walzer’s ideal justice is coercion and domination, which means the domination of the standard of justice in one area over other areas of social life. The diversity of the principles of the distribution of social good, the attempt to reconcile pluralism and equality, and the opposition to the domination of capital over the realm of political power are among the highlights of Walzer”s theory of justice. Walzer’s critics, on the other hand, argue that Walzer’s conservative nature makes him unable to take a clear critical stance on the wrong ways of distributing social good. Lack of a clear criterion for understanding the social criteria of the distribution of goods, the relativity of social meanings, and inability to provide a criterion for criticizing incorrect methods in the distribution of social good are among the most important criticisms of Walzer’s theory of justice.
Machine summary:
(کیکس ، ١٣٩٢: ص ٢١) نکته مهـم در ایـن زمینـه آن اسـت کـه والـزر از مهمتـرین نظریـه اندیشمندان و نظریه پردازان درباره موضوع عدالت توزیعی است که به توزیع اخلاقـا موجـه پاداش ها و کیفرها در درون اجتمـاع سیاسـی مـی پـردازد.
حال مساله آن است که چگونـه مـی تـوان تشـخیص داد کـه معیار توزیع پول و ثروت در جامعه چه چیزی است ؟ طبیعتا بر اساس گفتمان اجتماع گرایانـه والزر، منبع فهم و شناخت چنین معیارها و اصولی اجتماعات مختلـف بشـری و فهـم هـای مشترکی است که در هر جامعه خاص دربـاره ثـروت و پـول بـه عنـوان یکـی از خیرهـای اجتماعی وجود دارد.
او در ایـن کتـاب تـلاش میکند نظریه ای درباره عدالت توزیعی را بسط دهد کـه بـه توزیـع خیرهـای اجتمـاعی در عرصه های مختلف حیات اجتماعی بر اساس ماهیت هر یک از این عرصه ها توجـه داشـته باشد.
(والزر، ١٣٨٨: ص ٢٥) متکثر بودن معیار و اصول عدالت توزیعی هم درباره شـیوه توزیـع اسـت و هـم دربـاره اینکه چه چیزی و به چه دلائلی باید توزیع شود: هیچ مجموعه واحدی از مواهب (خیرهای) اساسی یا اولیـه وجـود نـدارد کـه در تمـام جهان های مادی و معنوی قابل تصور باشد...
(والزر، ١٣٨٨: ص ٥٠) بر این اساس ، برابری پیچیده که ایده مرکزی والزر برای تبیین نظریه اش دربـاره عـدالت توزیعی است به این معنا است که یک معیار فراگیر و کلی برای توزیـع خیرهـای اجتمـاعی وجود ندارد و اگر، معیار توزیع خیر در یکی از عرصه های حیات اجتمـاعی بـه عرصـه یـا عرصه های دیگر تسری داده شود و به عبـارت دیگـر مسـلط شـود بـا بـی عـدالتی مواجـه هستیم .