Abstract:
حریم خصوصی یک حق طبیعی و مسلم فرد است که توجه به آن، به عنوان یکی از اساسی ترین مصادیق حقوق بشر، از توجه به شأن و منزلت انسانی و ارزشهای مبتنی بر آزادی ها نشأت گرفته است. وجود رویههای مختلف ناقض حریم خصوصی در جامعه گواه آشکاری است بر این امر که حمایت های قانونی و قضائی مناسبی از حریم خصوصی افراد در جامعه اعمال نمیشود. پس از بررسی قوانین مرتبط مشخص شد که حیثیت، جان، مال، حقوق، مسکن و شغل اشخاص مصون از هرگونه تعرض است و این مصونیت به صراحت در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و قوانین کیفری داخلی، منابع فقهی دینی، میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، کنوانسیون اروپائی حمایت از حقوق بشر و آزادی های اساسی، اعلامیه اسلامی حقوق بشر و سایر اسناد ملی و بین المللی به صراحت بیان گردیده است. در چنین وضعیتی علاوه بر آن که تدوین قانون حمایت از حریم خصوصی برای رفع خلاء قانونی در این باره ضرورت دارد، آگاهی دادن درباره مفاهیم و مصادیق حریم خصوصی و تجربیات سایر کشورها در زمینه حمایت از حق حریم خصوصی نیز میتواند تأثیر مهمی در مشخص شدن جایگاه این حق در روابط فردی و اجتماعی داشته باشد. حال تمامی این موارد ضرورت شناخت موازین و مفاهیمی که در مورد حریم خصوصی در شرع و حقوق وجود دارد را فراهم میکند. بنابراین پشتیبانی و حمایت از شخصیت افراد و حقوق شهروندان، نیازمند حمایت از حریم خصوصی است و باید بررسی شود که مردم تا چه میزان در حریم خصوصی خود آزاد هستند و حکومت تا چه میزان میتواند محدوده آن را بسط یا تنگ کند که در این مقاله این مهم مورد برسی قرار خواهد گرفت.
Privacy is a natural and inalienable right of the individual, and attention to it, as one of the most fundamental examples of human rights, has arisen from respect for human dignity and values based on freedoms. The existence of various privacy breaches in society is a clear indication that adequate legal and judicial protections are not applied to the privacy of individuals in society. After reviewing the relevant laws, it was found that the dignity, life, property, rights, housing and occupation of persons are inviolable and this immunity is explicitly in the Constitution of the Islamic Republic of Iran and domestic criminal law, religious jurisprudential sources, International Covenant on Civil Rights. And politically, the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms of the Islamic Declaration of Human Rights and other national and international instruments are explicitly stated. In such a situation, in addition to the need to develop a privacy law to address the legal gap in this regard, informing about the concepts and examples of privacy and the experiences of other countries in the field of privacy protection can also have an important impact in determining the status of this Have the right to personal and social relations. All of this now necessitates understanding the norms and concepts that exist regarding privacy in sharia and law. Therefore, supporting the personality of individuals and the rights of citizens requires the protection of privacy, and it should be examined to what extent people are free in their privacy and to what extent the government can expand or narrow its scope. Important will be examined.
Machine summary:
يکي از اين موارد مورد مناقشه ، حريم خصوصي و حق خلوتي است که ميتوان آن را يکي از اساسيترين نيازهاي روحي و ذهني بشري و بستر رشد ساير اهداف آنها در طول تاريخ بيان نمود که پرداختن به آن هم براي افراد و هم براي حکومت ها بسيار پراهميت و شايان توجه شد؛ چرا که از طرفي براي اشخاص اعم از حقيقي و حقوقي گسترش حيطه و دايره حريم خصوصي به دلايل گوناگون مطلوب بوده و از طرف ديگر معمولا حکومت ها نيز به دنبال اهداف عمدتا سياسي و امنيتي خود و در مواردي نيز اشخاص حقيقي و حقوقي در پي کوچک سازي مرزهاي حريم خصوصي اشخاص و دست يافتن به مجوزهائي براي ورود و نقض اين حق مسلم بشري بوده اند.
اين نکته بسيار مورد توجه خواهد بود که حريم خصوصي مردم در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران ، محترم بوده و مورد حمايت قرار گرفته است و در مقابل ، نقض و تحديد اين حق را نيز جايز و ممکن ميداند.
در اين لايحه که به نظر ميرسد تا حدودي در تهيه و تدوين آن از حقوق و قوانين کشورهاي غربي و بالطبع از مباني فکري شان الهام و تأثير گرفته است در مواد گوناگوني که ارائه ميکند از دو مبنا براي نقض حريم خصوصي افراد و استثناءکردن آن کمک گرفته است که عبارتند از: ١-٣-٣- موارد مغايرت لايحه با مباني الف - رضايت فرد در تهيه و نوشتار اين لايحه به نظر ميرسد در عين حال که سعي شده است به احکام و چهارچوب هاي دين اسلام توجه شود، ولي شاهد ورود مباني غيرمنطبق با آن نيز در نگاه قانون به انسان و جايگاه حقوق و تکاليف او هستيم .