Abstract:
از جمله موضوعات قابل بررسی در قرآن سنّت‌های الهی است. هدف از بیان قوانین حاکم بر هستی در قرآن، ایجاد جریانی رفتاری در فرد و اجتماع بوده که در آن همه به سوی یک مبدأ در حرکتند. بدین سبب آشنائی با ابعاد معنایی و جنبه‌های کاربردی این قوانین بایسته است. یکی از این سنّت‌ها، سنّت عاقبت‌بخیری است که در اختتام سه آیه 128اعراف، 83قصص و 49هود ذکر شده است. اشتراک ظاهری این سه اختتام با وجود صدر و موضوعات متفاوت، و نیز اجمال و ابهام موجود در گزاره‌های قرآنی ناظر بر سنّت عاقبت‌بخیری باعث شده تا نوشتار حاضر با تلفیق روش زبان‌شناسی-کاربردشناسی و با در نظر گرفتن کلیه عناصر بافتی و معنایی تأثیرگذار، به تحلیل ابعاد این سنّت در اختتام آیات قرآن و دستگاه کارگفتی آن بپردازد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که سنّت عاقبت‌بخیری از جهت گستره عام و مشترک، و از لحاظ شمول خاص و مقیّد به اعمال انسانهاست. جنبه‌های همگرائی این سه اختتام عبارتند از دلالت بر استمرار و ثبوت، ماهیّت اجتماعی، موضوع کلّی، و تشابه لفظ. این پایانه‌ها از لحاظ سطوح مخاطبان، شرایط نزول، جهان ممکن و مصادیق تقوا متفاوتند. برای این گروه اختتامی، به ترتیب فراوانی کارگفت‌های اظهاری، تعهّدی، ترغیبی، و عاطفی قابل تعریف است.
Holy tradition is one of the most considerable topics in Quran. it is necessary to know about all semantic and applied aspects of these rules.One of the traditions is having a good end at life which has been pointed at the end of three Quran signs such as Araaf 128, Ghesas 83 , and Hood 49.The only affinity among these three signs along with the beginning, different topics and ambiguity and synoptics in Qoran about having a good end at life made this paper to consider this tradition at the end of the signs.Although it pays attention to all contextual ingredients and its semantic effects to analyze and assess the dimensions and characteristics of this tradition and its concequensive , Speech act.The results show that having a good end at life depends on the common and general time among special people with conditioned actions.Therefore,.Convergence aspect of these three signs prefigure continuation, constancy, social essence, general topic and similarity in pronunciation. However , these endings can be different according to the level of addressees, conditions of decline, possible world and confirmation of piousness.
Machine summary:
اشتراک ظاهري اين سـه اختتـام بـا وجـود صدر و موضوعات متفاوت ، و نيز اجمال و ابهام موجود در گزاره هاي قرآني ناظر بـر سـّنت عاقبت بخيري باعث شده تا نوشتار حاضر با تلفيق روش زبـان شناسـي-کاربردشناسـي و بـا درنظرگرفتن کليه عناصر بافتي و معنايي تأثيرگذار، به تحليل ابعاد اين سّنت در اختتام آيـات قرآن و دستگاه کارگفتي آن بپردازد.
کارگفت هاي قابل تعريف براي هر اختتام و نيز گروه اختتامي حاصل از آنها چيست ؟ اختتام آيات قرآن علاوه بر سياق مندي و ارتباط صدر و ذيل ، تحت تأثير بافـت موقعيـت و مخاطب نيز هست ؛ بدين سبب بررسيهاي کاربردشناسانه و نگاه به زبـان بـه منزلـه ابـزار ايجاد ارتباط ، ميتواند روش مـؤّثري در بازشناسـي معـاني کـاربردي ايـن گـزاره هـا باشـد.
دومين لازمه قابل فهم از دو جملـه (اسـتعينوا) و (اصبروا) اين است که قوم موسي (ع ) دچار مشکلي بوده باشـند کـه او ايشـان را بـه ايـن دو راه حل رهنمون شود.
حالت دوم آن است که موسي در مقابلـه بـا تهديـد فرعـون ، بـه چاره انديشي، اطمينان بخشي و ارائه راه حل عملي به قـوم خـود پرداختـه باشـد کـه در ايـن صورت امر در معناي واقعي خود استعمال شده است .
اما اگـر بـدل از (تلک ) باشد، خود آن مقصود حکـم بعـدي يعنـي (نجعلهـا) اسـت ، بـه ايـن صـورت کـه : «اين يعني دار آخرت براي...
جهان مفـروض دوم بـراي ايـن آيـه جهـاني اسـت کـه در آن مسلمانان بعدي آيه را مطالعه ميکنند که ممکن است پيش از به ارث رسيدن زمين به ايشـان يا پس از اين واقعه باشد.
Keywords:
سنّت
،
کارگفت
،
تقوا
،
معناشناسی کاربردی
،
عاقبت
Applied semantic
،
speech act
،
Piety
،
Tradition
،
end
Automated keywords:
قرآن
،
بـه
،
اختتام آیات قرآن
،
سنت
،
اختتام
،
آیـه
،
یـا
،
کـه
،
بـا
،
بخیری در اختتام آیات
(
, 
, 
)
