Abstract:
سوریه عمق استراتژیک جمهوری اسلامی در منطقه غرب آسیا و حلقه اتصال جمهوری اسلامی ایران با مقاومت اسلامی در لبنان و فلسطین است. تغییر موازنه قدرت در غرب آسیا که با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، سقوط رژیم صدام در سال 2003 و قدرتیابی شیعیان در عراق و لبنان و پیروزی حزبالله در جنگ 33 روزه رقم خورد، بلوک متخاصم منطقهای و بینالمللی را متقاعد کرد با اعمال تاکتیکهای نیمه سخت و نرم، قدرت فزاینده جمهوری اسلامی ایران در منطقه را مهار کنند. از آنجا که سوریه حلقه اتصال کریدور شرقیـ غربی محور مقاومت محسوب میشود و نقش مهم و اساسی در پیروزی حزبالله در جنگ 33 روزه داشته است، تغییر نظام سیاسی (نظام کارگزاری) سوریه در دستورکار بلوک منطقهای و بینالمللی مخالف محور مقاومت و حامی رژیم صهیونیستی قرار گرفت. بحران ویرانگر در سوریه با بازیگردانی معارضین سوری و غیرسوری و هدایت و حمایت شبکهای کشورهای خارجی در جریان است. معارضین سوری را باید به عنوان یک واقعیت موجود در وضعیت کنونی و سناریوهای آینده سوریه پذیرفت که قابل حذف نیست و به دلیل تقابل خونینی که با نظام سوریه داشته است میتوان پیشبینی کرد کنش رادیکال و برخی خطوط قرمز خود را در آینده نیز حفظ کند. از این رو اهمیت دارد با بازشناخت اهداف، ماهیت، شیوه عمل، مرجعیت سیاسی و حامیان خارجی، وضعیت معارضین را در سناریوهای معطوف آینده سوریه مورد بررسی قرار داد.
Syria is the strategic depth of the Islamic Republic in the West Asian region
and the link between the Islamic Republic of Iran and the Islamic Resistance
in Lebanon and Palestine. The shift in the balance of power in West Asia,
marked by the victory of the Islamic Revolution in Iran, the fall of Saddam
Hussein in 2003, the rise of Shiites in Iraq and Lebanon, and the victory of
Hezbollah in the 33-day war, persuaded regional and international rival blocs
with semi-hard and soft tactics, curb the growing power of the Islamic
Republic of Iran in the region. Since Syria is the link between the East-West
corridor of the resistance and played an important role in Hezbollah's victory
in the 33-day war, changing the Syrian political system is on the agenda of
the regional and international bloc opposing the resistance and supporters of
the Zionist regime. The devastating crisis in Syria is going on with the
Syrian and non-Syrian opposition acting and leading and supporting foreign
networks. The Syrian opposition must be accepted as a reality in the current
situation and future scenarios in Syria, which cannot be eliminated, and due
to its bloody confrontation with the Syrian regime, it can be predicted they
will maintain their radical action and some red lines in the future. Therefore,
it is important to examine the situation of the opposition in the futureoriented
scenarios of Syria by recognizing the goals, nature, method of
action, political authority and foreign supporters.
Machine summary:
معارضین سوری را باید به عنوان یک واقعیت موجود در وضعیت کنونی و سناریوهای آینده سوریه پذیرفت که قابل حذف نیست و به دلیل تقابل خونینی که با نظام سوریه داشته است میتوان پیشبینی کرد کنش رادیکال و برخی خطوط قرمز خود را در آینده نیز حفظ کند.
از آنجا که کنترل برخی گروههای معارض به مثابه نیروهای گریز از مرکز، از دست آمریکاییها خارج شده است، بحران سوریه را میتوان هرج و مرجی غیرسازنده تلقی کرد که در آن اهداف بانیان و عاملان هرج و مرج تحققیافتنی نیست و حتی ممکن است این هرج و مرج دامنگیر آنان شود.
به تازگی اسد نیز اظهار کرده است که آمریکاییها در سوریه به دنبال از بین بردن گروههای افراطی مانند داعش و النصره نیستند و این دو گروه برگهای برنده آمریکا محسوب میشوند.
یک تحلیل این است که با توجه به توافق آمریکا و روسیه برای از بین بردن تمام گروههای تروریستی، النصره با این تغییر نام میخواستند خود را یک گروه میانهرو جلوه دهند تا در آینده سیاسی سوریه وزن داشته باشند و در معادلات قدرت شرکت کنند.
با توجه به اینکه اکنون زمان مبارزه است و دشمن مشترکی به نام نظام اسد پیش روی آنها قرار دارد، طبیعتاً برای تحقق هدف مشترک، یعنی اسقاط نظام سوریه در میان آنها تشریک مساعی وجود دارد؛ اما در صورت محقق شدن این هدف، دعوای اصلی آنها که همان منازعه بر سر تصاحب قدرت است، آغاز و اختلافات شروع خواهد شد.