چکیده:
با توجه به ادبیات کثیر در رابطه با مشروعیت سیاسی، در این پژوهش تلاش گردیده با روش نو و جدید داده بنیاد (زمینه ای) طراحی الگوی مشروعیت سیاسی از منظر روایات معصوم7 با توجه به اسناد روایات کتاب کافی نشان داده شود. بدین منظور، با مراجعه مستقیم به احادیث مربوطه به عنوان اسناد و داده های پژوهش و برچسب زدن مفهومی بر اساس دلالت مطابقی و تضمنی در سه مرحله کدگذاری (باز، محوری و گزینشی) منجر به طراحی الگوی مشروعیت سیاسی از منظر روایات گردیده است که بر اساس آن مشروعیت سیاسی به عنوان محور و هسته این الگو قرار گرفت و حول آن شرایط و ابعاد (علی، مداخله گر، زمینه ای و کنش رفتاری) معنا و مفهوم پیدا کرد و با رسیدن به نتایج و پیامدهایی در رابطه با مشروعیت سیاسی، مشخص گردید که ثبات و بی ثباتی نظام سیاسی در ارتباط با مشروعیت سیاسی معنا و مفهوم پیدا می کند.
خلاصه ماشینی:
به دنبال شناخت حاکم، دومین وظیفه مردم، اطاعت از حاکم مشروع دانسته شده است و اطاعت و نافرمانی امام مساوی با اطاعت و نافرمانی خداوند میباشد و سومین وظیفه مردم، ارجاع اختلافات به این حاکم مشروع و دوریجستن از دادخواهی نزد حاکم طاغوت میباشد که در بخش تقابل و نافرمانی مردمی به آن اشاره گردیده است و در پایان، براساس روایات، در صورتی که مبنای مشروعیت جنبه الهی داشته باشد، نتایج و پیامدهای آن عزت و سربلندی، عدالت و برابری، دادگستری و حرکت به سوی حق است که باعث ثبات و استمرار نظام سیاسی میگردد.
بدین منظور، در ابتدا جهت آشنایی با ادبیات بحث به تعریف مشروعیت سیاسی پرداخته شد و در مرحله بعدی با تبیین روش دادهبنیاد (زمینهای) با مراجعه به روایات معصوم7 به عنوان دادههای پژوهش، مرحله کدگذاری (باز، محوری و انتخابی) صورت گرفت که نتیجه آن شکلگیری مدل مشروعیت سیاسی از منظر روایات میباشد که بر اساس آن «مشروعیت سیاسی» به عنوان ثقل و هسته مرکزی پژوهش مطرح گردید و در حول آن مقولههایی از جمله (خاستگاه مشروعیت، شرایط و ویژگیهای حاکم، گونههای حکومت نشأتگرفته از خاستگاه مشروعیت، وظیفه، مساعدت و تقابل مردم در رابطه با مشروعیت حاکم و نتایج و پیامدهای مشروعیت) مطرح گردید که بر اساس روایات معصوم7 خاستگاه مشروعیت جنبه الهی و غیر الهی دارد.