چکیده:
یکی از مسائل مهم در اقتصاد ایران، توسعه و افزایش صادرات کالاهای تولید داخل به بازارهای جهان است. کشور روسیه بهعنوان یکی از بزرگترین اقتصادهای جهان و بازاری نوظهور از بازارهای پرپتانسیل کالاهای ایران محسوب میشود. اما آمار و دادهها نشان از عدم موفقیت ایران در بهدست آوردن سهم مناسب در بازار فدراسیون روسیه برای صادرات کالاهای تولید داخل دارد. در این مقاله، با استفاده از دادههای میدانی (دید و نظر خبرگان روسی و ایرانی) مهمترین عوامل مؤثر بر عدم توسعه پایدار صادرات کالاهای ایرانی به بازارهای فدراسیون روسیه شناسایی و با استفاده از روش فرایند تحلیل شبکهای مورد رتبهبندی قرار گرفتهاند. یافتههای این تحقیق نشان میدهد که در رتبهبندی درونگروهی، در گروه معیارهای اقتصادی، تسهیل مراودات بانکی و قیمت تمام شده کالاهای صادراتی ایران، در گروه معیارهای سیاسی، معیار تحریمها و سفر هیأت بلندپایه دو کشور، در گروه معیارهای فرهنگی - اجتماعی، آشنایی با فرهنگ کسبوکار در روسیه و مطلوبیت مصرفکننده روس از مصرف کالاهای اروپایی، و از گروه سایر معیارها، حمایت دولت از صادرات غیرنفتی و عدم تناسب استانداردهای کالاها بین دو کشور مهمترین عوامل بودهاند.
Boosting exports of local products to global markets is one of the current important economic issues in Iran. Despite Russia has been considered as a potential and emerging market for Iranian products, official data expresses the quite failure of Iran to achieve a favorable market share in this country. The main purpose of this paper is to exploring the main obstacles of developing Iranian exports to Russia and ranking them through the Analytical Network Process. The major results of this paper proved that banking facilitation, sanctions, business culture, governmental supports of non-oil exports and dissimilarities of export standards between Iran and Russia are the main obstacles in this matter.