چکیده:
بر اساس آموزههای قرآنی، پیشرفت واقعی و مبنایی در سایه توحید و یکتاپرستی اتفاق میافتد و هر گونه ارتقا و رشدی در زندگی دنیایی و حیات اخروی ، محصول و نتیجه اعتقاد به وحدانیت الهی و برخورداری از حیات طیبه مومنانه و توحیدی است. همچنین توحید و ایمان به وحدانیت الهی، عالیترین مصداق عدالت و شرک و کفرورزی به خدای متعال بهعنوان بزرگترین ستمکاری و مبنای هرگونه پسرفت و حرکت قهقرایی انسانها و جوامع انسانی دانسته شده است که به تبع آن ، میتوان این عاقبت را برای هرگونه ستمورزی متصور شد. در حقیقت ظلم اصلی، نشناختن حق عبودیت الهی و عدل اصلی، به جایآوردن عبادت خدا و عدم شرک به او میباشد. ازاینرو، میتوان اینگونه نتیجه گرفت که هر گونه رشد، پیشرفت و تعالی مادی و معنوی در گرو توحید و عبودیت خالص الهی است و توحیدخواهی هم در گرو عدالتخواهی و نفی ستم و شرک است و آیات الهی ، بهترین شاهد بر این مدعا هستند. بنابراین، یکی از شاخصههای جامعه پیشرفته و متعالی اسلامی ، برقراری عدالت و محو ستم و ستمکاری است. این مفروض ، بیانگر تعامل عدالت و پیشرفت میباشد و بر مبنای همین تعامل ، میتوان راهکارهایی را جهت دستیابی به پیشرفت و تعالی مادی و معنوی دریافت نمود که در این نوشتار بهطور گذرا به مهمترین آنها پرداخته شده است.
خلاصه ماشینی:
"4ـ 8 ـ عادلانهبودن نظام، مبانی و مبادلات اقتصادی یکی از ملزومات اساسی پیشرفت و ارتقای مادی و معنوی هر قوم و کشوری، برخورداری آنها از نظام و مبادلات اقتصادی عادلانه است و تصریح به این مطلب مهم در قرآن، به فراوانی صورت پذیرفته و عدم مبادرت به تحقق عدالت در حوزة اقتصاد ، موجد فساد معرفی گشته است؛ همچنان که قرآن میفرماید: «و ای قوم من ، پیمانه و ترازو را به داد [قسط] ، تمام دهید و حقوق مردم را کم مدهید و در زمین به فساد سر بر مدارید» 80 (هود(11): 85)؛ همچنان که در آیه نهم سورة الرحمن آمده است :«و وزن را به انصاف بر پا دارید و در سنجش مکاهید» 81 (الرحمن(55): 9).
بر مبنای همین تعامل، راهکارهای قرآنی زیر، جهت دستیابی به پیشرفت و تعالی مادی و معنوی پیشنهاد میشود: 1- همراهی هدایت الهی با عدالت و ضرورت هدایتگری و حقجویی؛ 2- عمل به تقوا و پرهیزگاری و تعامل عدالت با آن؛ 3- إقامة عدالت و قسط و تأکید بر انجام داوری عادلانه؛ 4- فعالیت نافع ، هدفمند و در مسیر عدالت و تعالی؛ 5- همزیستی مسالمتآمیز و صلحجویانة مبتنی بر عدالت؛ 6- رعایت عادلانة حقوق فردی و عمومی و عدم تعرض به آنها؛ 7- عادلانهبودن نظام، مبانی و مبادلات اقتصادی؛ 8- مبارزه با شرک بهعنوان بالاترین ستم و مایه عذاب و نابودی؛ 9- نفی ولایت ظلمانی طاغوت و ضرورت خروج از آن؛ 10- ظلم ناپذیری و تلاش برای رهایی از استضعاف؛ 11- جهاد در راه خدا؛ 12- تولی نسبت به خداپرستان و تبری از کفار و ستمکاران؛ 13- عمل به احکام و حدود الهی و رعایت آنها؛ 14- عدم صرف اموال در غیر مسیر الهی؛ 15- استغفارجویی و توبه از گناهان و طلب رحمت الهی."