چکیده:
در ایران به کارگیری استعدادها و توانمندیهای بالقوه و حمایت اصولی و هدفمند از صنایع دارای مزیت کشور،گامی موثر در جهت توسعه صادرات غیرنفتی میباشد. در بررسی حاضر با بهرهگیری از شاخصهایی مانند مزیت نسبی آشکار شده،سهم بازار پایدار و پلان تجاری،محصولات دارای مزیت رقابتی این صنعت مشخص شده و مورد بررسی قرار گرفتهاند.از جمله این محصولات که ایران طی سالهای 2006-2002 در صدور آنها از مزیت نسبی برخوردار بوده است، آدامس،بیسکویت،خیار شور و ترش،مربا،ژله میوه،مارمالاد و ترکیبات از این دست،آب انگور،آب انواع میوه و سبزیجات،انواع بستنی،انواع نوشابههای گازدار و شیرین،آب معدنی و خمیرمایه میباشند.آگاهی از نتایج چنین تحقیقاتی میتواند کمک قابل ملاحظهای به گسترش بازاریابی علمی و دقت بیشتر در انتخاب محصول جهت سرمایهگذاری در تولید و صادرات باشد.
خلاصه ماشینی:
"بهطور مشخص،زمانی که اثر کشوری یک مقدار مثبت بزرگی است و اثر رقابتی منفی است،برندگان بازار رقیب تلقی نمیگردند،9 ارزیابی رقابتپذیری صادراتی صنایع غذایی ایران در بازار جهانی اگرچه توسعه پایدار صادرات محصولات غیرنفتی در گرو ارائه قیمتهای رقابتی و خدمات پس از فروش مناسب، بستهبندیهای شایان توجه،معروفیت نام تجاری،دارا بود واحد تحقیق و توسعه،ضمانت محصول و بسیاری موارد دیگر از جمله تبلیغات موثر میباشد اما شرط کافی دقت در انتخاب محصول شایسته و همچنین بازار مناسب برای عرضه آن میباشد.
با توجه به بررسیهای به عمل آمده در حوزه بازارهای صادراتی ایران مشخص میشود،در مورد بیسکویت،از میان بیست کشوری که بازار هدف ایران محسوب میشدند،عراق سهم بالایی(بیش از شصت درصد)در واردات از ایران دارد که در این سالها با متوسط نرخ رشدی بالاتر از صد در جایگاه بزرگترین واردکننده بیسکویت از ایران قرار گرفته است،یمن، آذربایجان،آنگولا،قزاقستان،رومانی،قرقیزستان،گرجستان، لبنان،ازبکستان و الجزایر کشورهایی هستند که با وجود سهم اندک در واردات این محصول از ایران،متوسط نرخ رشد منفی هم داشتهاند.
مربا،ژله میوه،مارمالاد و سایر ترکیبات مشابه:در سال 2003 اثر کشوری و کالایی یا به عبارتی افزایش تقاضا برای محصول مذکور در بازارهای هدف و کل جهان نتوانستهاند خلا ناشی از ضعف توان رقابتی ایران در تولید این کالا را جبران نمایند و صادرات مذکور کاهش یافته است،در سال 2004 با این که تقاضای جهانی برای این محصول نیز کاهش یافته است،موثرترین عامل در کاهش صادرات همان ضعف در توان رقابتی محصولات ایرانی است.
در سال 2006 تقاضا برای نوشابه در بازارهای هدف کاهش مییابد اما افزایش سهم بازار ایران در آنها و بیشتر شدن توان رقابتی نوشابههای ایرانی در کشورهای مذکور،این عامل یعنی اثر رقابتپذیری بیشترین تاثیر مثبت را بر افزایش صادرات این محصول داشته است."