Abstract:
برچسبگذاری مواد غذایی از جمله موارد ضروری در آگاهی دادن به خریدار در هنگام خرید است. افراد با توجه به شرایط متفاوت جسمانی خود نیازهای متعددی برای دقت به محتویات و برچسبهای مواد غذایی مصرفی خود دارند. با توجه به گسترش استفاده از محصولات بستهبندی شده، بالا رفتن فرهنگ مردم و توجه به سلامت جامعه، برچسبگذاری ابزاری مهم جهت اطلاعرسانی به مصرفکنندگان و سنجش سلامت محصولات محسوب میشود که باید بهنحو مطلوب و با کارایی بالا مورد استفاده قرار گیرد تا نقش بهسزایی در کاهش بیماریهای غیرواگیر ایفا نمایند. پژوهش حاضر در قالب یک مطالعه کتابخانهای و با استفاده از مقالات مرتبط در بانکهای اطلاعاتی و موتورهای جستجو انجام شدهاست. همچنین قوانین و مقررات برچسبگذاری در کشورهای کانادا، انگلستان، ژاپن، استرالیا و نیوزیلند، افریقایجنوبی، امارات، مالزی، ترکیه، اتحادیهاروپا و کدکسغذایی بررسی و با ضوابط موجود در ایران مقایسه شد. نتایج این مطالعه نشان داد که حدود 90% قوانین بینالمللی بررسیشده مرتبط با برچسبگذاری در کشورهای مختلف، با ایران مطابقت دارد. بر اساس مطالعات پیشین با توجه به فراوانی اطلاعات مندرج، محدودیت زمانی در هنگام خرید فرآوردههای غذایی از یک سو و ناخوانا بودن برخی اطلاعات در برچسبها و مخدوششدن آنها و همچنین غیر قابلفهم بودن اطلاعات، دستیابی به اهداف سیاست برچسبگذاری حاصل نشدهاست. این مطالعه لزوم وجود یک طرح منسجم و ضرورت یکسانسازی برچسبهای تمامی محصولات غذایی را برای جلوگیری از سردرگمی و بلاتکلیفی مصرفکننده در حیطه برچسبهای غذایی آشکار میکند.
Food labeling is the most of essential data to consumers. The different physical conditions, due to people demand variety of contents and information on labels. Growing use of packaged products, the growth of people's culture and tending community with health, labeling is a significant instrument to inform consumers that it should be optimally and efficiently utilized. In this review study the laws and rules of labeling in Canada, England, Japan, Australia and New Zealand, South Africa, the European Union and comission Alimentarus codex were surveyed and compared with rules in Iran. The result shows that 90% of international laws on food labeling in different countries have adopted with Iran and according to previous studies, there are the abundance of information, insufficient time to read and search for information at the time of purchase, the illegibility of some information on the labels and their distortion, incomprehensibility of the information. Food label is a tool for evaluation the quality health of products and will act as a part in decrease non-communities diseases. This study shows that there is a necessity for coordination in design food labeling in all of the products to avoid of confusion consumer’s in the area of food labels.