اقتدار خاموش دیوارها Introduction and review

"از کجا معلوم که بار سوم و چهارم نیز همین‌طور نباشد؟و این تسلسلی که ساختار رمان این‌قدر به‌ آن متکی‌ست،گریبان خواننده‌اش را تا ابد نگیرد؟ چگونه می‌شود با اطمینان دربارهء رمانی نوشت که‌ عدم قطعیت این‌قدر در بافتش رسوخ کرده؟شاید بهتر باشد که به شیوهء خودش با آن روبه‌رو شویم:به‌ همه چیز نوک بزنیم،و هیچ چیز را به سرانجام‌ نرسانیم،و خواننده‌مان را در این تسلسل ابدی‌ گرفتار کنیم. آمدن پروفت زندگی راوی و باقی‌ ساکنان آن طبقهء ششم زیر شیروانی را(به‌زعم راوی) (به تصویر صفحه مراجعه شود) دچار آشفتگی می‌کند،و البته در پایان(به شکلی‌ تراژیک)ردی از وضعیت متعادل ب نیز به چشم‌ می‌خورد(راوی به آرامش زندگی سگی دست‌ می‌یابد). حتی اگر جملهء زیر به صراحت‌ آن را تأیید کند: افسوس که این آرامش دیری نپایید و ناگهان در سیاره‌ی کوچک من سروکله‌ی غریبه‌ای پیداشد که‌ سرنوشت همه چیز را عوض کرد(ص 13) کدام آرامش؟به نظر نمی‌رسد که راوی با چنین‌ خصوصیاتی،هرگز رنگ آرامش را به خود دیده‌ باشد."