چکیده:
حرکت به سوی مدیریت پروژه ی نوین، راه گریزناپذیر همه سازمان هایی است که به نوعی، با
برنامه ریزی یا اجرای پروژه ها سروکار دارند. روند تکامل سازمان ها در مدیریت پروژه ها، در
چهل سال گذشته بر مبنای طبقه بندی هارولد کرزنر به سه مرحله تفکیک میشود: دوران سنتی،
رنسانس، و مدرن. در این چارچوب نظری، کلیه ی سازمان ها - اعم از سازمان های پروژه محور،
غیر پروژه ای، و هیبریدی- در هر دوره، برنامه ریزی و اجرای پروژه های احتمالی را با اهداف و
روش های خاصی انجام می دهند و از این رو، نتایج متفاوتی نیز متصور است. سبک مدیریت
موثر در هر دوره نیز تمایز آشکاری با دوره های دیگر دارد. در این مقاله، با انجام یک مطالعه
میدانی، میزان تکامل نظری مدیریت پروژه در 9 سازمان بزرگ پروژه محور فعال در صنایع
نفت، گاز، و پتروشیمی کشور بررسی گردید. مطالعات نشان داد که ضرورت به کارگیری
معیارهای درست تصمیم گیری و حل مسائل با اتکا به گزارش های عملکردی مناسب به عنوان دو
شاخص مهم در مهار تهای مدیران پروژه به حد کافی درک شده است؛ اما معضلات ساختاری،
و تعارض قدرت و اختیار از جمله مسائل جدی در بعد روابط اختیار در سازمان ها هستند. در
مجموع، وضعیت کلی سازمان ها از بعد نظری در مرحله ی گذر از رنسانس به مدرنیته ارزیابی
شد.
خلاصه ماشینی:
سؤال اصلی تحقیق این است که آیا مجموعه ی شرکت های عضو جامعه ی آماری از لحاظ میزان بلوغ سازمانی در مدیریت پروژهها در مرحله مدرن قرار دارند؟ ، نوع این پژوهش غیر علی و واحد تحلیل در آن، "سازمان" است .
جدول ٣ - ارزیابی پاسخ دهندگان از میزان بلوغ سازمانی در هر بخش (مقادیر جدول، فراوانی پاسخ دهندگان در هر بخش می باشد) میزان بلوغ سازمانی در مدیریت پروژهها بخش های پرسش نامه دوران سنتی دوران رنسانس دوران مدرن ١ پاسخ گویی (میزان شفاف بودن در کارها) 11 3 33 ٢ مهارت مدیران (معیارهای تصمیم گیری ) 6 10 31 ٣ روابط اختیار (میزان تفویض اختیارات ) 3 19 25 ٤ مهارت مدیران (حل مسئله با توجه به گزارشهای عملکرد) ٧ 6 34 ٥ مهارت مدیران (تخصصی ، انسانی ، راهبردی ) 8 18 21 ٦ اهمیت و نوع آموزش (عملیاتی ، راهبردی، انگیزشی ) 12 22 13 ٧ روابط اختیار (وضعیت ساختاری، کنترلها، میزان تمرکز) 20 11 16 حال، باید بر مبنای فراوانی پاسخ ها در هر بخش ، یک ارزیابی نهایی از میزان بلوغ سازمانها در مدیریت پروژهها صورت پذیرد.
برای به دست آوردن بلوغ عملکردی، لازم است پرسش نامه های مشابهی تنظیم و در سطوح مختلف ساختاری سازمانها توزیع گردد و کارشناسان و پرسنل عملیاتی نیز وضعیت عملکرد جاری را ارزیابی نمایند که این امر از دایرهی تحقیق فعلی خارج است و می تواند برای علاقه مندان از جذابیت کافی برخوردار باشد.